اعتماد میان ارگ و احزاب به شفافیت انتخابات کمک می‌کند
نزدیکی ریاست جمهوری و احزاب سیاسی روی انتخابات و مذاکره با طالبان نتایچ مطلوب در پی‌خواهد داشت و می‌بایست برای برگزاری یک انتخابات شفاف و همه قبول ارگ با مخلفان سیاسی گفتوگو کند.
به تازه‌گی محمد اشرف غنی رییس جمهور با شماری از شخصیت‌های شاخص سیاست افغانستان دیدار و گفتوگو کرده است. براساس منابعی از ارگ، در این دیدارها روی مسایل صلح، انتخابات و آتش‌بس رای‌زنی کردند.
رییس جمهور غنی همواره تاکید کرده که برای مذاکره با طالبان اجماع داخلی شکل گرفته است. احزاب سیاسی، بزرگان جهادی و ایتلاف‌های سیاسی حکومت وحدت ملی را حداقل در سه مورد متهم می‌کنند. در حوزه‌های صلح و مذاکره با طالبان، انحصارگرایی قدرت و دست‌اندازی به کار کمیسیون انتخابات.
رای‌زنی رییس جمهور غنی با سیاسیون، اقدام معقول و نیک است. اگر این دیدارها ادامه یابد بدون شک انتخابات آینده با چالش کمتری مواجه خواهد شد. درحال حاضر ارگ و احزاب سیاسی و ایتلاف‌ها در مورد برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری دچار اختلافات شدید هستند و لازم است برای رفع چالش‌ها اجماع داخلی سرو سازمان بگیرد.
نزدیکی ریاست جمهوری و احزاب سیاسی روی انتخابات و مذاکره با طالبان نتایچ مطلوب در پی‌خواهد داشت و می‌بایست برای برگزاری یک انتخابات شفاف و همه قبول ارگ با مخلفان سیاسی گفتوگو کند.
در روزی که ایتلاف ملی بزرگ رسماً در کابل اعلام موجودیت کرد، ریاست جمهوری با صدور یک اعلامیه ضمن حمایت، وعده سپرد که رییس جمهور غنی با اعضای این ایتلاف سیاسی گفتوگو خواهد کرد.
بیشتر احزاب سیاسی و ایتلاف‌ها به این گمانند که ریاست جمهوری با همکاری کمیسیون انتخابات زمینه تقلب را در انتخابات آینده فراهم کرده است. احزاب هیچ نوع باور به اظهارات ریاست جمهوری و کمیسیون انتخابات نمی‌کنند.
احزاب سیاسی مشهور و حتا سازمان‌‌هایی مثل تنظیم حکمتیار که بیش از هر جناح دیگری به ارگ نزدیک است، نظام انتخاباتی کنونی را قبول ندارند. آنان پیشنهاد کرده‌‌اند که رای دهندگان باید بایومتریک شوند و احزاب سیاسی در انتخابات نقش داشته باشند.
آنان می‌خواهند که مردم در کنار این که به نامزدان مستقل رای می‌دهند، باید برای احزاب هم رای دهند.
به گمان آنان یک شهروند باید حق انتخاب میان احزاب سیاسی را هم داشته باشد. احزاب می‌خواهند که نظم حزبی بر پارلمان آینده حاکم شود، اما تاکنون ارگ به این خواست احزاب سیاسی پاسخ مثبت نداده است.
انتخابات هویت نظام پس از نشست «بن» افغانستان است. پیش از نشست بن در سال ۲۰۰۱ نیروهای سیاسی مشروعیت خود را از منازعات قومی، حمایت خارجی، جنگ مسلحانه در برابر گروه رقیب یا یک ایدیولوژی خاص می‌‌گرفتند، اما نظام پس از بن، انتخابات را مبنای مشروعیت سیاسی قرار داد و بیشتر نیروهای سیاسی آن را قبول کردند.
پس بدون برگزاری انتخابات، مشروعیت سیاسی ایجاد نمی‌‌شود. جامعه جهانی هم بر برگزاری انتخابات تأکید دارد، بنابراین راهی جز برگزاری انتخابات نیست، اما بین الزام برگزاری انتخابات و بی‌اعتمادی شدید نیروهای سیاسی به یکدیگر باید فضایی ایجاد شود تا حداقل اعتماد به وجود آید.
گفتوگو میان نیروهای سیاسی و ارگ می‌‌تواند حداقل اعتماد سیاسی را اعاده کند، مشروط بر این‌که ارگ در ایجاد اعتماد سیاسی جدی باشد.
در نهایت اگر حکومت کنونی خواهان برگزاری یک انتخابات شفاف و همه قبول است، بایستی برای جلوگیری از اتفاقات انتخابات ریاست جمهوری دور گذشته، با احزاب سیاسی و ایتلاف‌ها رای‌زنی کند و پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی، تمام موارد تنش‌زا از میان بر داشته شود.
اختر سهیل- خبرگزاری دید
