بازار بورسی به نام کمیسیون انتخابات

گماشتن افراد بی‌کفایت، بی‌تجربه و آلوده خیانتی بوده است نابخشودنی، زیرا مدیریت ضعیف و آلوده با خیانت همچو پروسه‌های بزرگ، چیزی جز ساقط کردن اعتبار مردمسالاری نیست. از دید من، آرای مردم حیثیت شخصیت معنوی شان را دارد که چپاول این آرا به معنی نابودی شان است.

حدود سه ماه از انتخابات پارلمانی سال ۱۳۹۷ افغانستان گذشت و این مدت طولانی فرصتی را برای دوشیدن گاو کاندیداها و تقلبی خیلی گسترده آماده نمود که در ۱۷ سال اخیر مثالی نداشته است. نتایج اعلان شده در ولایت‌ها هم، خیلی فضیحت‌بار بود که واکنش‌ها در برابر آن تاهنوز ادامه دارد. اما گفته می‌شود حجم این تقلب و خیانت در کابل چنان هولناک بوده که نهاد بدنام کمیسیون انتخابات تا هنوز نتوانسته است نتایج آن را اعلام دارد. اعتراض‌هایی در هرات و مزار و جاهای دیگر حکایتگر این ناکامی بود و ترس آن می‌رود که اعلان نتایج کامل این تقلب گسترده و بی‌پرده، اوضاع را چون باروت منفجر سازد.
افزایش میزان آرای نامزد دلخواه، کاهش آرای نامزدهای مشخص، تطمیع و رشوت‌دهی، دستکاری در نتایجی که وارد کمپیوتر شده، شمارش نادرست آرا، بازشماری نادرست آن، چپاول لیست‌های نتایج «ریزلت شیت‌ها»، ساختن لیست‌های جدید نتایج، گرفتاری مأموران و رهایی فوری ایشان، مطالبه رشوت از سوی کارمندان و به حراج گذشتن کرسی‌های پارلمان و عملکردهای دیگری، می‌تواند از مصادیق این رسوایی باشد که هم در اثنای انتخابات و هم در پشت میزهای بازشماری و دفاتر بسته صورت گرفته است.
گماشتن افراد بی‌کفایت، بی‌تجربه و آلوده خیانتی بوده است نابخشودنی، زیرا مدیریت ضعیف و آلوده با خیانت همچو پروسه‌های بزرگ، چیزی جز ساقط کردن اعتبار مردمسالاری نیست. از دید من، آرای مردم حیثیت شخصیت معنوی شان را دارد که چپاول این آرا به معنی نابودی شان است.
بیم آن می‌رود که انتخابات فضیحت‌بار پارلمانی، در شرایط شکننده کنونی، جرقه‌ای نباشد که خرمن هستی دولت را آتش زند.
عالم دیگر بباید ساخت، وز نو آدمی!