جهان طا-لبان را ناگزیر به پذیرفتن دولت فراگیر کند

رسول شهزاد – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: بیش از ۱۰۰ روز از حاکمیت طا-لبان بر کشور می‌گذرد، تاکنون هیچ کشور حاکمیت دوباره آنان را به رسمیت نشناخته و نشانه‌ای نیز وجود دارد که به این زودی‌ها یخ رابطه «امارت اسلامی» با جهان باز شود. در این خصوص برخی شهروندان می‌گویند که پذیرفتن «حکومت فراگیر» باید شرط جامعه برای به رسمیت شناخته شدن باشد.

برخی از شهروندان نظریات مختلفی در مورد حکومت جدید در کشور دارند، شماری هم نظر با طا-لبان برای استمرار این نظام تلاش می‌‌کنند و شماری از شهروندان از وضعیت پیش آمده و آینده سیاسی کشور نگران اند.
معصومه حسینی فعال حقوق زنان گفت: کشورهای جهان نباید در به رسمیت شناختن طا-لبان عجله‌ای داشته باشند. به باور وی، طا-لبان هیچ تغییری در باورهای‌شان نسبت به مسایل یک جامعه دموکراتیک ایجاد نشده است و کشورهای جهان باید به آن‌ها فشار وارد کنند تا به برخی از معیارهای حکومت داری مدرن تن بدهند.

خانم حسینی با انتقاد از بسته بودن مکاتب و دانشگاه‌ها و اجازه نداشتن زنان برای رفتن به کار، گفت که طا-لبان زنان را در افغانستان به گروگان گرفته‌اند و از کشورها می‌خواهند که اگر ما را به رسمیت بشناسید ما مشروط به این موضوع زنان را اجازه تحصیل و کار خواهیم داد.
وی وضعیت پیش آمده اقتصادی را فاجعه خواند و گفت سازمان ملل و سایر کشورهای جهان باید طا-لبان را تحت فشار قرار بدهند که به یک سری از معیارهای بین‌المللی برای حکومت داری تن بدهند و اگر این وضعیت دوام پیدا کند فاجعه انسانی در کشور رخ خواهد داد که پیامد آن برای طا-لبان هم سنگین تمام خواهد شد.
بعد از سقوط کابل و فروپاشی نظام پیشین، فعالیت نهادهای دولتی و اکثریت نهادهای بین‌المللی در افغانستان متوقف شد که موج عظیمی از بیکاری شهروندان را در پی داشت. میلیون‌ها تن بیکار شدند و میلیون‌ها تن دیگر با فقر مواجه شده و تاکنون از نبود یک آینده کاری مشخص شکایت دارند.
خانم حسینی افزود که طا-لبان نه ظرفیت حکومت‌داری و نه منابع مالی و انسانی حکومت‌داری را دارند، زیرا تمام منابع پولی افغانستان یا از بین رفته است یا در بانک‌های جهانی مسدود است و همچنان اکثریت منابع انسانی که در بخش‌های مختلف متخصص بودند از کشور فرار کردند.
این فعال حقوق زن به این باور است که فشارهای جامعه بین‌المللی بر طا-لبان موثر بوده و آنان را از انحصار قدرت به دست یک قوم با شک و تردد مواجه کرده است.
محمد غوث ملکزاده یک شهروند دیگر می‌گوید که طا-لبان هیچ تغییر نکرده‌اند و اگر از سوی کشورهای جهان به رسمیت شناخته شوند همان وضعیت بیست سال پیش را عملی خواهند کرد.

او به این باور است که به رسمیت شناخته شدن طا-لبان از سوی جهان دست آنان را در اعمال قوانین سختگیرانه باز تر می‌کند.
در همین حال، محمد فواد حسینی یکی از دانشجویان و هواداران طا-لبان در صحبت به خبرگزاری دید، گفت: کشورهای غربی مخصوصاً امریکا باید طا-لبان را به رسمیت بشناسد اگر طا-لبان نتوانند اعتماد کشورهای جهان را جلب کند بحران انسانی در افغانستان رخ خواهد داد.
وی همچنان افزود که وضعیت اقتصادی مردم در سراسر کشور بحرانی است و اکثریت مردم به نحوی بیکار شدند. مردم به دلیل فقر و بیکاری حتا حاضر هستند فرزندان‌شان را بفروشند‌.

حسینی همچنان گفت که برای مردم افعانستان امنیت و کار اولویت دارد نه نظام سیاسی و نه گروه حاکم در قدرت.
آقای حسینی در مورد محدودیت‌های وضع شده برای تحصیل زنان در کشور گفت که ممکن است طا-لبان در آینده با تحصیل زنان و حق کار زنان موافقت کنند.
وی در ادامه افزود که اگر طا-لبان از سوی جهان به رسمیت شناخته شود ممکن است بتواند خودشان را با معیارهای یک نظام همه شمول و مردمی عیار کنند. در شرایط کنونی مردم باید با طا-لبان همکار باشند؛ زیرا وضعیت پیش آمده در کشور به ضرر همه مردم است.
برخی کارشناسان می‌گویند که طا-لبان نسبت به حکومت گذشته شان تغییر کرده‌اند، اما برخی عناصر رادیکال تر در میان صفوف آنان مانع از ایجاد اصلاحات و تقسیم قدرت با دیگر جریان‌های سیاسی می‌شود.