دستور بازداشت والی نام‌نهاد؛ بهترین دفاع حمله است
برای اولین بار طی یک و نیم دهه پسین به صورت مستقیم شفاف و ریسک‌پذیرانه، کسی که ادعای داعیه‌داری و سودای سربالا را از آدرس این جریان مطرح کرده است، عطا محمد نور می‌باشد.
استاد عطا برآیند تجربه تلخ سیاست‌ورزی‌های ناکام شانزده سال پسین رهبران جریان مقاومت بعد از مسعود است.
پس از توافقات بن و تشکیل اداره موقت تا امروز که جمعیت اسلامی یک طرف عمده قضیه در افغانستان بوده است، هیچگاه نتوانسته به صورت درست از حق مسلم خود در حکومت و نظام پاسداری کند.
سکوت ناشی از منفعت طلبی شخصی و خانوادگی، عدم اتکا و اتفاق به جایگاه و دستور رهبری و برداشت کاذب از موقعیت خود و نیت و اراده تیم شریک در قدرت یا رقیب سیاسی، سیاست‌ورزی رهبران این جریان را سمت‌وسو داده است.
برای اولین بار طی یک و نیم دهه پسین به صورت مستقیم شفاف و ریسک‌پذیرانه، کسی که ادعای داعیه‌داری و سودای سربالا را از آدرس این جریان مطرح کرده است، عطا محمد نور می‌باشد.
در آغاز، تصور اکثریت بر این بود که ایشان شاید از روی احساسات و نه پختگی سیاسی به مقصد گرفتن امتیازهای شخصی از حکومت، سر به شورش بلند کرده باشد.
پس از تنش اخیر میان او و رهبری حکومت وحدت ملی و به خصوص سخنرانی دیروز آقای نور در یافتم که خیلی حساب شده و دقیق مسیر فعلی را انتخاب کرده است.
او می‌داند همان‌طور که بهترین دفاع در یک تقابل نظامی حمله گفته شده است، پیش‌دستی در وارد کردن فشار به حریف، در سیاست نیز یک اصل پذیرفته شده است.
او می‌داند که تمامیت‌خواهی را با ایجاد باز دارندگی، باید وادار به مذاکره و گفت‌وگو کرد و او خیلی دقیق و حساب‌شده می‌فهمد که با شکستن فقط دندان می‌شود، زورگو را سر عقل آورد.
و او خوب می‌داند که با زیگزاک رفتن‌ها و ماسمالی کردن‌ها نمی‌شود خود را رهبر خواند.
آقای نور در حال حداعلی بهره‌برداری از وضعیت پیش آمده به نفع کاندیداتوری خود در انتخابات آینده ریاست جمهوری است.
پس او باید این راهم درک کرده باشد که وقتی کسی به اینجا می‌رسد، حسادت حتی نزدیکترین‌های خود را نسبت به خود بر می‌انگیزد، چه رسد به حریفان نامرد و دشمنان قسم خورده‌اش.
با این حساب:
باید قبل از هر چیزی، حالا متوجه امنیت شخصی‌اش باشد، متباقی همه چیز به نفع اوست.
برنا صالحی
