پل دست بافت؛ آخرین نشانه تمدن اینکاها

یک پل دست‌بافته در جنوب شرق کشور پیرو آخرین بازمانده پل‌سازی اینکاها به گونه سنتی همه ساله از نو بافته می‌شود.

یک پل دست‌بافته در جنوب شرق کشور پیرو آخرین بازمانده پل‌سازی اینکاها به گونه سنتی همه ساله از نو بافته می‌شود.
به گزارش خبرگزاری دید، پل بافته شده از الیاف کسواچاکا که روی دریای آرکوئیپا در نزدیکی منطقه کوسکو، در جنوب شرق پیرو کشیده شده، برداشته می‌شود و پل تازه بافته شده‌ای به جای آن نصب می‌شود.
این پل با دست بافته می‌شود و سنت بافت هرساله آن حداقل ششصد سال قدامت دارد. این پل که زمانی مهمترین راه اتصال دو شهر مهم تمدن اینکا‌ها بوده، از سال ۲۰۱۳ بوسیله یونسکو در فهرست میراث جهانی قرار داده شد.
سنت بافت این پل از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است و همه بزرگسالان در دو قریه دو طرف پل در بافت پل جدید مشارکت می‌کنند.
بر اساس سنت قدیمی، فقط مردان اجازه بافت و ساخت پل را دارند و زنان در قسمت‌های بالایی دره‌های دو طرف پل می‌مانند و بخش‌های کوچک را می‌بافند.
در اولین روز کاری مردان دو طرف پل قدیمی جمع می‌شوند و آن را از محل خود جدا می‌کنند. طناب اصلی که اتکای پل به آن است از شش طناب بزرگ که هر کدام از سه لایه الیاف بافته شده است تشکیل می‌شود. هر کدام حدود ۱۲۰ ساقه علف در آن بافته شده است.
هر خانواده باید در ساخت قسمتی از پل مشارکت کند، آن‌ها از نوعی علف بسیار مقاوم و سخت به نام کویا ایچو استفاده می‌کنند. برای قابل انعطاف‌تر شدن این الیاف، ابتدا با یک سنگ گرد آن‌ها را کوبیده و پس از آن در آب تر می‌شود.
سبک ساخت و گره‌های به کار رفته در این پل دقیقاً مانند همان شیوه قدیمی اینکاهاست.
هیچ ابزار و ماده مدرنی در ساخت این پل استفاده نمی‌شود و همه آن از الیاف طبیعی و با دست خالی ساخته می‌شود.
مراسم بازسازی این پل هر سال یکبار به مدت چهار روز با جشن و موسیقی و انواع غذا‌ها در جریان است.
این پل آخرین پل به سبک قوم اینکاهاست که هنوز از آن استفاده می‌شود.