سید علی‌رضا محمودی فعال سیاسی می‌گوید که ناتو و امریکا در چند هفته اخیر سیاست‌های شان را در قبال افغانستان روشن‌تر کرده‌اند و نشان می‌دهد که حمایت مالی از قوای مسلح کشور ادامه می‌یابد. او افزود اکنون مسئولیت ما است که از قوای مسلح خود در سطح ملی حمایت کنیم.
به گزارش خبرگزاری دید، سید علی‌رضا محمودی فعال سیاسی اخیراً در یک بحث تلویزیونی گفت که در چند هفته اخیر سیاست‌های امریکا و ناتو در قبال افغانستان در حال روشن شدن است و نشان می‌دهد که حمایت‌های جهان از افغانستان ادامه می‌یابد.
به گفته او، قبلاً نگرانی‌هایی از این که امریکا و ناتو می‌رود و افغانستان تنها خواهد ماند، وجود داشت.
آقای محمودی می‌گوید که حضور امریکایی‌ها در افغانستان هزینه‌های کلانی در بخش مالی و جانی و منطقه‌ای برای آن کشور داشت و اکنون این هزینه‌ها کاهش می‌یابد، اما حضور امریکا از بعد نظامی به بعد ملکی- استخباراتی تغییر می‌کند و خاتمه نمی‌یابد.
او تصریح کرد که پس از این به جای حضور نظامی، حضور استخباراتی و امنیتی امریکا و سی آی ای افزایش خواهد یافت، همان گونه که گفته می‌شود صحبت‌هایی نیز میان امریکا و طالبان وجود دارد این گروه با حضور امنیتی و استخباراتی امریکا موافقت کند.
آقای محمودی گفت: صحبت‌هایی وجود دارد مبنی بر این که قرار است حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ نیروی امریکایی در افغانستان باقی بماند.
این چهره سیاسی می‌گوید که شخصاً به این نظر است که امریکایی‌ها از افغانستان به صورت کلی خارج نخواهند شد.
محمودی اما تاکید می‌کند که تا زمانی که وابستگی وجود داشته باشد، نگرانی از قطع کمک‌ها نیز وجود خواهد داشت.
او می‌گوید که امریکا هیچ وقت با هیچ کشوری با هیچ همپیمانی جز اسراییل کاملاً به تعهداتش عمل نکرده است، اما مسئولیت ما است که از این فرصت استفاده کنیم.
به باور آقای محمودی خروج امریکایی‌ها به رغم آن که چالش خوانده می‌شود، یک فرصت کلان است و مردم افغانستان باید از آن استفاده اعظمی کنند.
این چهره سیاسی مذاکره و گفت‌وگو را یگانه راه حل بحران در کشور می‌داند و تاکید می‌کند که محاسبه طالبان مبنی بر این که پس از خروج امریکایی‌ها وارد شهرهای کلان شوند و کابل را فتح کنند «نا بخردانه» است.
محمودی در اخیر گفت که نیروهای مسلح ما در حوزه جنگ کاملاً پیروز هستند و نگذاشته‌اند که طالبان در برنامه‌های شان موفق شوند، ولی در حوزه سیاسی، باید سیاسیون ما مسئولیت تاریخی خویش را درک کنند و در یک اجماع ملی گرد هم بیایند.
