رهایی انس حقانی؛ «تابوی» مذاکره با دولت شکسته خواهد شد؟

نویسنده چنین می‌پندارد که نسبت به «اعدام» انس حقانی، مبادله مشروط او به سود کشور بوده و بدون شک بر روند صلح تاثیر مثبت خواهد گذاشت، هرچند برخی حلقات در داخل نظام این کارت بازی ارگ را خیانت به خون قربانیان نیروهای مسلح ملی قلمداد خواهند کرد.

در چند روز گذشته رفت‌وآمدهای مقامات پاکستانی و برخی کشورهای دیگر به افغانستان حاکی از مسایلی بود که امروز با اعلام مبادله «انس حقانی» و دو عضو برجسته گروه طالبان از زندان بگرام در بدل رهایی دو استاد خارجی دانشگاه امریکایی کابل، رسانه‌ای شد.
روز گذشته جنرال فیض اختر رییس استخبارات نظامی پاکستان و سهیل محمودی معاون وزارت خارجه آن کشور به کابل آمدند. ظاهراً این سفر برای عذر خواهی از رفتار غیر موجه پاکستانی‌ها با سفیر کشور در اسلام‌آباد خوانده شد، ولی امروز معلوم شد که سفر خیلی مهم تر از یک عذر خواهی ساده است.
امروز رییس جمهور غنی در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که به خاطر منافع ملی و رسیدن به یک توافق صلح، انس حقانی و دو عضو دیگر گروه طالبان رها شده‌اند.
اکنون این پرسش خلق می‌شود که چرا انس حقانی در بدل دو استاد خارجی رها شده و چه منفعت ملی برای کشور ما از این موضوع متصور است.
به نظر می‌رسد که رهایی «انس حقانی» و آن دو تن دیگر با تضمین پاکستان برای کشاندن طالبان به میز مذاکره با حکومت، کاهش سطح خشونت‌ها و رسیدن به یک توافق جامع صلح انجام شده است و اگر به این منظور باشد، پذیرفتنی خواهد بود.
آنچنان که بر همگان هویدا است، استخبارات پاکستان روی شبکه‌هایی همانند طالبان و شبکه حقانی اشراف کامل دارد و اگر اراده کند این گروه‌ها به راحتی حتا تسلیم خواسته کابل خواهند شد.
اگر روایت طالبان از اشغال افغانستان و عدم مشروعیت دولت کابل که بر اساس آن این گروه سربازگیری دارد بشکند، در پی آن آتش‌بس و فروریزی صفوف این گروه آغاز شده و انسجام کنونی دیگر وجود نخواهد داشت.
در این صورت، حکومت می‌تواند با امتیاز بیشتر و از موضع برتر در مذاکرات صلح حضور یافته و بر «جمهوریت»، قانون اساسی و ارزش‌های دوره نوین کشور تاکید کند.
از جانب دیگر، در صورت عدم پابندی شبکه حقانی به شروطی که داده، در صف آن شبکه با گروه طالبان اختلاف و تشنج ایجاد کرده و به سود نظام تمام خواهد شد، چه اگر شبکه حقانی به تصامیم رهبری طالبان تمکین نکند، «باغی» محسوب شده و سرکوب خواهد شد.
نویسنده چنین می‌پندارد که نسبت به «اعدام» انس حقانی، مبادله مشروط او به سود کشور بوده و بدون شک بر روند صلح تاثیر مثبت خواهد گذاشت، هرچند برخی حلقات در داخل نظام این کارت بازی ارگ را خیانت به خون قربانیان نیروهای مسلح ملی قلمداد خواهند کرد.