رهبری طالبان نسبت به زنان رویکرد نرم‌تری نشان داده است، اما این امر با عمل‌کرد آن‌ها مغایرت دارد. اگر توافق صلحی صورت گیرد، باید شامل تعهدات دقیق برای حمایت و پیشرفت حقوق بشر و حقوق زنان باشد
گفت‌وگوهای صلح افغانستان این امید را به وجود آورد که پس از چهل سال درگیری، صلح واقعاً قابل دستیابی است. اما موفقیت آن به حل و فصل سیاسی بین دولت منتخب افغانستان و طالبان بستگی دارد. چالش‌ها فراوان و هراس نیز وجود دارد.
با شروع گفت‌وگوها، نهاد «کریستین اید» با گروه‌های ملی و محلی جامعه مدنی در مورد لزوم اطمینان از عدم عقب‌نشینی در رابطه به حقوق زنان افغانستان گفت‌وگو کرده است. از زمان سقوط طالبان، ما شاهد هستیم که شمار زیادی از زنان افغان با اشتیاق از حقوق خود برای رأی دادن، تحصیل و کار بیرون از خانه استفاده می‌کنند. حضور زنان در سیاست و خدمات مدنی به گونه قابل توجهی افزایش یافته که مورد حمایت قانون اساسی و دیگر مقرارت است. این دستاوردها باید حفظ گردد.
رهبری طالبان نسبت به زنان رویکرد نرم‌تری نشان داده است، اما این امر با عمل‌کرد آن‌ها مغایرت دارد. اگر توافق صلحی صورت گیرد، باید شامل تعهدات دقیق برای حمایت و پیشرفت حقوق بشر و حقوق زنان باشد.
رهبران زن که با آن‌ها صحبت کردیم نسبت به این که دیگر اجازه ندارند مدیر سازمان‌های خود باشند، ابراز نگرانی کرده‌اند. این ترس وجود دارد که اطمینان‌های مبهم در مورد حقوق زنان، برای مثال دسترسی دختران به تعلیم، برنامه درسی را تضمین نخواهد کرد و یا حتی زنان دیگر قادر نخواهند بود تا در کنار مردان در دانشگاه‌ها تحصیل کنند.
از سویی هم، اگر تعهدات دقیقی هم وجود داشته باشد، این امکان نیز وجود دارد که مسئولان محلی به آن عمل نکنند. بنابراین، هر گونه توافق صلح باید میکانیزم سازمان‌های جامعه مدنی را فراهم کند، به ویژه گروه‌های حقوق زنان تا از تطبیق آن نظارت کنند.
گروه‌های زنان افغانستان در بیانیه‌ای به تازگی از جامعه جهانی خواسته است که در نبرد آن‌ها مبارزه نکنند، بلکه آن‌ها در میدان نبرد تنها نگذارند. در نهایت، این مردم افغانستان هستند که باید حقوق خود را مطالبه کرده و دولت را مسئول بدانند. این زنان افغان هستند که باید در کشوری که از نظر نگرش بسیار محافظه‌کار است، به مذاکره درباره آزادی‌های خود ادامه دهند.
اگر صلح پایدار در افغانستان تأمین شود، جامعه بین‌الملل باید از توانمندسازی زنان و جامعه مدنی قدرتمند که بتواند صدای خود را به گوش دیگران برساند، پشتیبانی کند. اکنون لحظۀ حیاتی برای افزایش چنین تلاش‌ها در حمایت از زنان افغانستان است.
پایان ماه اکتوبر سال‌گرد قطع‌نامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل بود که مشارکت زنان را در همه جنبه‌های صلح و امنیت فراهم می‌کند. تطبیق آن در افغانستان دستاوردهای قابل توجهی برای زنان در افغانستان داشته است.
تأکید بر اهمیت پیشبرد حقوق زنان در این کشور و همچنین مسئولیت‌های جامعه بین‌المللی در حمایت از آن بسیار حیاتی است.
