صابره؛ قربانی مرد سالاری و سنت‌های فوسیل شده

ظاهراً سید ابراهیم گزارش ما پس از قتل صابره خودکشی می‌کند، ولی هنوز زنده است و در شفاخانه بامیان بستری. پولیس می‌گوید که تحقیقات از او جریان دارد

زندگی زنان در افغانستان همواره«یکی داستان است پر آب چشم». نیم پیکر جامعه ما در زندگی فردی و اجتماعی خویش همیشه با مصایب و مشکلات عدیده پنجه در پنجه بوده و زندگی‌اش توام است با « فرو خوردن فریادهای بلند و بغض‌ها نا ترکیده».
این قصه، حکایت مرگ صابره است؛ دختری که از دانشگاه فارغ شد و با یک دنیا امید برای خانواده و آینده‌اش کار می‌کرد. مسئول کتابخانه تربیه معلم بامیان بود.
مسئولان امنیتی ولایت بامیان می‌گویند که صابره از سوی سید ابراهیم با ضرب گلوله به قتل می‌رسد؛ زمانی که سید ابراهیم مطمئن شده که نمی‌تواند با او ازدواج کند.

رضا یوسفی سخنگوی پولیس بامیان به خبرگزاری دید می‌گوید: این دختر کارمند تربیه معلم بامیان بود که از سوی کسی به نام سید ابراهیم در ساحه دشت عیسی خان در مرکز ولایت بامیان در خانه‌اش کشته شده است.
رضا یوسفی می‌افزاید: تحقیقات پولیس در این مورد نشان می‌دهد که این دختر و پسر در دوران کودکی از یک مادر شیر می‌خورند و بعد از گذشت سال‌ها، سید ابراهیم عاشق صابره شده و از مادرش تقاضا می‌کند که صابره را برایش عقد کند و با مخالفت مادرش مواجه می‌شود. در همین لحظه سید ابراهیم به صابره زنگ می‌زند و او را خانه می‌خواهد و پیش روی مادرش وی را به قتل می‌رساند.
ظاهراً سید ابراهیم گزارش ما پس از قتل صابره خودکشی می‌کند، ولی هنوز زنده است و در شفاخانه بامیان بستری. پولیس می‌گوید که تحقیقات از او جریان دارد.
ذکیه رضایی رییس امور زنان ولایت بامیان اما در این خصوص به خبرگزاری دید می‌گوید که جزئیات بیشتری در مورد قتل صابره با ریاست امور زنان شریک ساخته نشده است با آن که تحقیقات پولیس جریان دارد.
خانم رضایی در ادامه گفت: « قاتل این دختر که در حالت کوما به سر می‌برد، بعد از این که به هوش آمده مسئولیت این قتل را به عهده نگرفته و منکر شده است»
رییس امور زنان بامیان در مورد خشونت علیه زنان در این ولایت می‌گوید که فقر اقتصادی یکی از عوامل عمده خشونت علیه زنان در کشور است.
رضایی: ضعف فرهنگی، فقر اقتصادی و سایر عوامل همواره خشونت‌هایی علیه زنان خلق کرده و از دولت مردان می‌خواهیم که در چارچوب قانون تمام عاملان این خشونت‌ها را محاکمه و به سزای اعمال شان برساند.
پدر صابره اما حکایتی متفاوت دارد. او فرد مظنون به قتل را « دزد»، «اوباش» و «راهزن» می‌خواند و می‌گوید که زمانی دخترش را کشته که می‌خواسته او را اختطاف کند، ولی با مقاومت صابره مواجه شده است.
سید حمید پدر مقتول: « صابره دخترم از دانشگاه فارغ شده بود مسئول کتابخانه تربیه معلم بامیان بود. اینجا هم در خانه خاله‌اش زندگی می‌کند. یک روز وقتی از دفتر کارش به سوی خانه می‌رفت، در مسیر راه با کسی که او را کشت مواجه شده و از او خواسته شده با وی فرار کند و دختر مقاومت می‌کند و با چهار گلوله کشته می‌شود.
او در ادامه می‌گوید: این قاتل سید ابراهیم فرزند شاه سید باشنده ولسوالی یکاولنگ است که فعلاً در مرکز بامیان زندگی می‌کند و از مدت‌ها است که به راهزنی، دزدی و اوباش‌گری مصروف بوده که یک روز وقتی صابره دخترم از دفتر کارش بیرون می‌شود، وی سد راهش می‌شود و می‌خواسته که صابره را اختطاف کند که با مقاومت صابره مواجه شده که در نتیجه با شلیک چهار گلوله صابره را به قتل رسانده.
به باور پدر مقتول، صابره دختر شجاعی بود که مرگ را به جان خرید ولی آبروی پدر و مادرش را حفظ کرد.
قتل‌های ناموسی یکی از بلندترین انواع خشونت علیه زنان در کشور محسوب می‌شود.
گفته‌هایی وجود دارد مبنی بر این که سید ابراهیم عکس چند دختر را در فیسبوکش منتشر کرده و گفته که آنان را دوست دارد، ولی همه را به قتل خواهد رساند.
تلاش کردیم صفحه فیسبوک مورد نظر را بیابیم، ولی موفق به آن نشدیم.
با این حال، صابره به قتل رسیده، سید ابراهیم در شفاخانه بستری است و تبعات این قتل چندین خانه و خانواده را تا سال‌های متمادی درگیر خواهد کرد. اکنون چشم خانواده مقتول و نهادهای مدافع حقوق زنان به عملکرد دستگاه‌های عدلی و قضایی دولت دوخته است تا عدالت برپا شود.