اقدام نیک محب با هموطنان سیک؛ مشاور امنیت جوان، اما ملی‌اندیش کشور
در مقوله وحدت در تنوع، نباید نقش و زحمات محب را به عنوان یک چهره جوان ولی پر از تجربه و دانش اجتماعی و مردم شناسی نادیده گرفت
روز گذشته حمله خونین و تروریستی گروه داعش بر هموطنان سیک ما همه را تکان داد. این حمله تروریستی دست کم ۲۵ کشته و ۸ زخمی برجای گذاشت و ده‌ها خانواده را در کابل داغدار و سوکوار کرد.
در چنین حملات تروریستی، شهروندان به حمایت و همدلی دولت و دولتمردان نیاز مبرم می‌داشته باشند، چون از یک طرف به شدت آسیب دیده‌اند و از جانب دیگر تنهایی آنان را احاطه می‌کند. اگر شهروندان آسیب دیده از یک اقلیت دینی و مذهبی باشد، این نیاز و این تنهایی ده‌ها برابر می‌باشد.
روز گذشته نیز برای حمایت و دلجویی از برادران سیک و اهل هنود، این کتله مردمی زحمت کش و مفید در جامعه، نیاز بود که دولت اقداماتی می‌داشت، هرچند اعلامیه ریاست دولت و مشاوریت شورای امنیت ملی اقدامی بود به جا ولی رفتن مشاور شورای امنیت ملی به معبد اهل هنود و سیک و دلجویی از نزدیک خیلی زیبا، توام با وحدت ملی و انسان دوستانه بود.
نگارنده نه آقای محب را از نزدیک می‌شناسد و نه حتا او را تا حال بی‌واسطه دیده است، ولی هر حرکت ملی و غیر ملی سیاست مداران، بدون شک در عصر کنونی مورد مداقه مردم قرار خواهد گرفت.
رفتار، موضع گیری و موقف گیری‌های حمدالله محب از زمانی که به عنوان مشاور امنیت ملی گماشته شد، همواره قابل توجه و ملی گرایانه بوده است. او هیچگاه خود را درگیر مسایل انتخاباتی، جبهه گیری‌های سیاسیون و بحران‌های سیاسی گاه و بیگاه در کشور نساخته است. او از موقف شورای امنیت ملی کشور که یک نهاد ملی امنیتی است و با سرنوشت کل جغرافیای افغانستان بستگی دارد، دیدار داشته، موضع گرفته و کار کرده است.
آقای محب هرگاه موقف تند هم گرفته است، به نظام، سرنوشت کشور و منافع ملی ربط داشته است. او باری علیه خلیلزاد در امریکا تندی کرد، ولی تندی او نه به خاطر مسایل سیاسی، شخصی یا جناجی، که کاملاً ملی و به خاطر آینده کشور بود.
باری حمدالله محب در فاریاب مادر پیری را دلجویی کرد و گاه تروریستان را هشدار داد، ولی هیچگاه فراموش نکرد که موقف و جایگاه او ملی است و نباید درگیر مسایل کوچک سیاسی شود.
اقدام روز گذشته او که به دیدار هموطنان اهل هنود و سیک رفت، یک موضوع را روشن ساخت، این که کشورما با تمام نوساناتی که داشته، به وحدت ملی و سرنوشت مشترک تمام اقوام و کتله‌های ساکن این سرزمین رسیده و نظام جمهوری می‌تواند چتری باشد که تمام این تنوع را وحدت می‌بخشد. در مقوله وحدت در تنوع، نباید نقش و زحمات محب را به عنوان یک چهره جوان ولی پر از تجربه و دانش اجتماعی و مردم شناسی نادیده گرفت.
