نخستین کنگره شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان برگزار شد

شماری از برگزار کنندگان نخستین کنگره شورای هماهنگی اقوام تشیع در افغانستان اظهار داشتند که دیگر اجازه نمی‌دهند کسی بیاید به‌ جای آن‌ها تصمیم بگیرد.

شماری از برگزار کنندگان نخستین کنگره شورای هماهنگی اقوام تشیع در افغانستان اظهار داشتند که دیگر اجازه نمی‌دهند کسی بیاید به‌ جای آن‌ها تصمیم بگیرد.
به گزارش خبرگزاری دید، نخستین کنگرۀ شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان، روز گذشته (جمعه، ۲۴جوزا) در تالار لویۀ جرگه کابل برگزار شد.
این کنگره با حضور صدها تن از شهروندان کشور برگزار شد و در آن به مسایل صلح و امنیت و جایگاه اقوام پرداخته شد.
«سیروف علاف» از برگزار کنندگان این کنگره گفت: دیگر اجازه نمی‌دهیم کسی بیاید به‌جای ما تصمیم بگیرد.
علاف اظهار داشت: ما اجازه نخواهیم داد که ما را به چشم بانک رأی ببینند.
در همین حال، «سید حسن فاضل‌زاده» در این نشست گفت: اندیشه خود را نباید در اختیار دیگران بگذاریم و به فکر رشد و توسعه کشور باشیم.
فاضل‌زاده افزود: . به خاطر مادیات و بخاطر مسایل بی‌ارزش دنیوی وطن خود را خراب نکنید.
شرکت‌کنندگان این کنگره، اوضاع افغانستان را نگران کننده توصیف کردند و تأکید ورزیدند که باید برای برقراری صلح در افغانستان عدالت اجتماعی در کشور تأمین شود.
این شورا با صدور اعلامیه‌ای گفته است: چهل سال جنگ تحمیلی و نیابتی، زیرساختارهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور را ویران کرده است و این جنگ خانمانسوز بافت اجتماعی کشور را نیز به سبب خشونت‌های گسترده، بی‌عدالتی‌های پیهم و حاکم بودن فرهنگ معافیت فرو پاشیده است.
در قطعنامه آمده است: با درک این مصایب و برای نجات ازین بحران، شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان اقدام به تاسیس کرد. این اقدام برای شکوفایی کشور و ایجاد فضای بهتر درک و همدیگر‌پذیری اقوامِ با هم برادر کشور در زیر چتر سبز اسلامی و ارزش‌های ملی صورت گرفته است.
شورا به این باور است که جنگ‌های خانمانسوز چهار دهۀ پسین میزان حق تلفی، مظلومیت، محرومیت و بی‌پناهی اقلیت‌های قومی، مذهبی و زبانی را خیلی بالا برده است. مصیبت جنگ، تاراج دارایی‌های عامه و حاکم شدن فرهنگ معافیت، سبب اصلی از هم پاشیدگی درونی جامعه و نا به سامانی‌های ملی گردیده است. ملت بزرگی با گذشتۀ شکوفان، امروز اسیر زشت ترین مصیبتی‌ست که حتی یادآوری از آن ننگ و نفرین دارد.
در این قطعنامه آمده است: شورا با این هدف که نباید شکوه و جلال گذشته را قربانی نفرت وانزجار کنونی در کشور کرد، ایجادگردیده است. شورا باور دارد ملت ما و شهروندان با هم برادر و برابر ما، مستحق سرنوشتی به مراتب بهتر از مصیبت کنونی‌ست که با آن دست و گریبانند. از همین رو شورا با آرمان و اهداف مشخصی در گنگرۀ تاریخی خویش که به تاریخ ۲۴ جوزای سال ۱۳۹۸ خورشیدی دایر گردید، اعلام موجودیت کرد. شورا متعهد است برای انسجام، همدلی، برابری، برادری و تامین عدالت اجتماعی دوشادوش با همه اقوام باهم برادر کشور تا رسیدن به عدالت اجتماعی به مبارزه بپردازد.
گفته می‌شود که این شورا پس از تاسیس اهدافی چون رسیدن به حقوق مشروع، مشارکت فعال، ترویج همدیگر پذیری، رسیدن به جامعه قانونمدار، انسجام تشیع و گسترش تفکر اجتماعیِ که در آن صلح، برابری، توسعۀ متوازن و همزیستیِ برادرانه، تامین گردد را تعقیب خواهد کرد.
در قطعنامه این شورا افزوده شده است: ما باور داریم وحدت ملی، برابری، برادری و همزیستی مسالمت آمیز جز در سایه تامین عدالت اجتماعی و برخورداری همه شهروندان از تمامی حقوق شهروندی خود که قانون اساسی افغانستان آن‌ها را به رسمیت شناخته است، ممکن نیست. از این رو، با اعتقاد راسخ به برادری همه اقوام کشور، نفی هر گونه تبعیض و تحمیل محرومیت و به منظور تحقق مقاصد مادی و معنوی فوق، این شورا با اهداف ذیل تاسیس و با تعهد به کار خویش ادامه می‌دهد:
• رسیدن به حقوق مشروع، مشارکت فعال در نظام مبتنی بر ارزش‌های دینی و ملی، ترویج همدیگر پذیری و دست یافتن افراد شایسته به جایگاه مناسب؛
• رسیدن به جامعه قانونمدار؛
• سهم گیری قانونمند و شایسته جامعه تشیع در ساختارهای اجتماعی و سیاسی؛
• انسجام و یک‌پارچگی جامعه تشیع برای ایجاد یک تشکل واحد و غیر وابسته وتشریک مساعی با سایراقوام
• ایجاد زمینه‌های تامین حقوق مدنی و سیاسی جامعۀ تشیع افغانستان؛
• ایجاد امکانات لازم برای رشد علمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، اقوام تشیع افغانستان؛
• تلاش در جهتِ گسترش تفکر اجتماعیِ که در آن صلح، برابری، توسعه متوازن و همزیستیِ برادرانه، تامین گردد؛
• تلاش در راستای تحقق وحدت ملی، برابری، برادری و همدیگر پذیری تمامی اقوام با هم برادر کشور.