پایان کار لویه جرگه؛ ۴۰۰ زندانی خطرناک طالبان رها می‌شوند
با پایان روز دوم کاری لویه جرگه مشورتی صلح در کابل، کمیته‌های این جرگه با رهایی ۴۰۰ زندانی خطرناک گروه طالبان به صورت مشروک موافقت کرده است. اعضای جرگه اما تاکید کرده‌اند که باید ضمانت‌های مهم بین‌المللی گرفته شود تا این زندانیان دوباره به جنگ بر نگردند.
با پایان روز دوم کاری لویه جرگه مشورتی صلح در کابل، کمیته‌های این جرگه با رهایی ۴۰۰ زندانی خطرناک گروه طالبان به صورت مشروک موافقت کرده است. اعضای جرگه اما تاکید کرده‌اند که باید ضمانت‌های مهم بین‌المللی گرفته شود تا این زندانیان دوباره به جنگ بر نگردند.
به گزارش خبرگزاری دید، پس از ختم نشست عمومی جرگه بزرگ مشورتی صلح، رییسان کمیته‌های پنجاه‌گانه این جرگه، نتایج جمع‌بندی مشوره‌های شان را در تالار عمومی، در حضور رییس جرگه مشورتی صلح، هیئت‌مدیره و اعضای جرگه ارایه نمودند.
مهم‌ترین موارد مشورتی و پیشنهادی را که رییسان کمیته‌ها ارائه کردند تا حکومت و شورای عالی مصالحه ملی در مذاکرات صلح با طالبان در نظر بگریند، قرار زیر است:
- برای رسیدن به صلح پایدار و باعزت لازم است تا طرف‌ها انعطاف لازم نشان دهند؛
- ۴۰۰ زندانی باقی‌مانده طالبان رها شوند تا هیچ بهانه‌‌ای برای تعویق مذاکرات صلح وجود نداشته باشد؛
- با رهایی زندانیان طالب آتش‌بس بدون قید و شرط برقرار گردد و طرف‌ها به آن متعهد بمانند؛
- گفت‌وگوهای صلح به زودترین فرصت ممکن آغاز گردد؛
- تشکیل یک هیئت فراگیر و همه‌شمول ملی برای مذاکرات صلح که توانایی دفاع از ارزش‌های ۱۹ سال پسین و دستاوردهای آن را داشته باشد؛
- مذاکرات صلح به رهبری افغان‌ها ترجیحاً در افغانستان برگزار شود؛
- کشورهای دخیل در قضیه افغانستان از حمایت طالبان دست بردارند و به تشدید تنش‌ها دامن نزنند؛
- طالبان نباید دیگر به نام داعش حملات هراس‌افگنانه انجام دهند؛
- زندانیان با ضمانت ملی و بین‌المللی رها شوند تا دوباره به صف نبرد نپیوندند؛
- جامعه جهانی از شروع و موفقیت گفت‌وگوها و تأمین صلح پایدار در افغانستان ضمانت کنند؛
- زندانیان نیروهای امنیتی کشور به منظور جلوگیری از تضعیف روحیه ملی آنان نیز آزاد شوند؛
- در مذاکرات صلح از جمهوریت و دستاوردهای ۱۹ سال پسین دفاع قاطع شود؛
- دفاع از قانون اساسی به ویژه فصل دوم قانون اساسی و نظام مردم‌سالار در مذاکرات؛
- حفظ آزادی‌ها و حقوق شهروندی که در قانون اساسی کشور آمده است به ویژه حقوق و آزادی‌های زنان؛
- حفظ آزادی بیان و آزادی مطبوعات؛
- شریک کردن پیشرفت‌های مذاکرات صلح برای مردم افغانستان در جریان گفت‌وگوها؛
- حکومت باید رضایتمندی خانواده‌های قربانیان جنگ را به دست آورد؛
- سهیم ساختن همه‌ی اقشار مختلف جامعه به ویژه بانوان و جوانان در هیأت مذاکره‌کننده‌ی صلح؛
هیئت مذاکره‌کننده باید توانایی و ظرفیت تام گفت‌وگو را داشته باشد؛ - توافقات صلح تحت نظارت و ضمانت سازمان ملل، قدرت‌های بزرگ جهانی و منطقه‌ای صورت گیرد؛
رییسان کمیته‌ها گفتند: همه‌ی اعضای کمیته‌های مربوطه تأکید کردند که مردم افغانستان سال‌هاست قربانی می‌دهند. جنگ بهای بزرگ از ما گرفته است. برای رسیدن به صلح و ثبات و پایان پدیده ویرانگر جنگ با رهایی زندانیان طالبان موافقت می‌کنیم، مشروط بر این که جامعه جهانی از موفقیت گفت‌وگوها و تأمین صلح پایدار ضمانت کند.
آنان افزودند: موافقه با رهایی زندانیان طالبان به معنای بخشیدن جرم‌های آنان نیست. هیچ فرد یا نهادی حق این را ندارد. اما رسیدن به صلح و ثبات در کشور اولویت ملی و ضرورت همگانی است. لذا برای تسهیل موفقیت گفت‌وگوهای صلح لازم است تا زمینه آغاز مذاکرات فراهم شود.
