کابل برق ندارد، اشرف غنی کاخ افتتاح می‌کند
بارها اشرف غنی در اظهاراتش گفته است که ما خودکفا می‌شویم و برق افغانستان را به دیگر کشورها صادر خواهیم کرد، ولی از شعار که فاصله بگیریم، به‌وضاحت دیده می‌شود که ما حتی قادر به تامین امنیت پایه‌های برق وارداتی نیستیم و کوچک‌ترین مسیری حتی «میان‌بر» برای خودکفایی انرژی برق وجود ندارد.
کابل و یازده ولایت دیگر در خاموشی و تاریکی مطلق به‌سر می‌برد و گویا این ولایات زیبا به جزیره ارواح و دنیای تاریکی مبدل شده است.
بر اساس گفته‌های شرکت برق (برشنا)، افغانستان در مجموع به ۲۰۰۰ میگاوات-ساعت انرژی برق ضرورت دارد و در همین حال کابل همه ساله در فصل زمستان تا ۷۰۰ میگاوات انرژی برق مصرف می‌کند. این کشور سالانه از ۲۸۰ تا ۳۰۰ میلیون دالر هزینه خریداری انرژی برق از کشورهایی چون ایران، تاجیکستان، ازبیکستان و ترکمنستان می‌کند.
در حالی که بیش از ۷۰ درصد انرژی برق افغانستان وارداتی است، شهروندان اکثر ولایت‌ها به‌ویژه کابل در ۴ فصل سال به برق دسترسی کمتری دارند. با آنکه سال‌های قبل در فصل زمستان برق کمتری به دسترس مردم قرار می‌گرفت و دلیل آن هم مصرف بیش از حد گفته می‌شد، اما رفته رفته این روند در بهار و تابستان نیز ادامه یافت و مسئولان روی بی‌کفایتی و ناتوانی خود با گفتن «مردم برق زیاد مصرف می‌کنند» سرپوش می‌گذاشتند و می‌گذارند.
از سویی هم، ناکارایی حکومت و مسئولان در تأمین امنیت سبب شده تا هرازگاهی گروه طالبان پایه‌های برق وارداتی را در مناطق مختلف هدف قرار دهند تا از این طریق به حکومت فشار وارد نمایند.
در تازه‌ترین مورد، سه روز قبل طالبان یکی از پایه‌های برق وارداتی ازبیکستان را در بغلان هدف قرار داده و روز بعد آن برق وارداتی از تاجیکستان را در منطقه عسقلان این ولایت قطع کردند.
در همین وضعیت، محمد اشرف غنی امروز در یکی از همایش‌های کمپاین انتخاباتی خود با اشاره به افتتاح قصر دارالامان، گفت که این قصر را برای مردم ساخته‌ایم و می‌سازیم. غنی همچنین از افتتاح ۱۱ قصر دیگر نیز خبر داد و اظهار داشت که به‌زودی این قصرها نیز افتتاح خواهد شد.
اکنون که مردم افغانستان در دشوار‌ترین شرایط و بحران امنیتی قرار دارند و همه روزه شاهد دهشت‌افکنی دهشت‌افکنان هستند و از سویی هم بحران بی‌برقی به آن افزوده شده است، چه نیازی به قصرسازی وجود دارد و آیا قصر بی‌برق را می‌توان توجیه کرد و به‌نمایش گذاشت؟
کابل و ۱۱ ولایت اکنون در تاریکی و خاموشی مطلق به‌سر می‌برد و گویا این ولایات زیبا به جزیره ارواح و دنیای تاریکی مبدل شده است. در حالیکه بر اساس اظهارات مسئولان برشنا حدود ۳۰ درصد برق کابل از بند ماهیپر و سروبی تولید می‌شود، اما به عیان مشاهده می‌شود که این برق تنها در دسترس زورمندان و سرمایه‌داران قرار می‌گیرد و غرب کابل از آن بی‌بهره است.
بارها اشرف غنی در اظهاراتش گفته است که ما خودکفا می‌شویم و برق افغانستان را به دیگر کشورها صادر خواهیم کرد، ولی از شعار که فاصله بگیریم، به‌وضاحت دیده می‌شود که ما حتی قادر به تامین امنیت پایه‌های برق وارداتی نیستیم و کوچک‌ترین مسیری حتی «میان‌بر» برای خودکفایی انرژی برق وجود ندارد.
قابل یادهانی‌ست که در گام نخست رهبران سیاسی و حکومتی در تامین امنیت پایه‌های برق خودکفا شوند، صادر کردن برق پیشکش. شعارهای انتخاباتی برخی نامزدان چنان داغ است که جهنم هم به این گرمی نیست. نیاز است تا در قدم نخست امنیت تامین شود و همه شهروندان به برق دسترسی داشته باشند، بعد مفکوره‌های بازسازی قصرها و تجملات آن چرخش نماید.
در پایان، باید یادآور شد که طالبان با خاک پاشیدن به‌چشم مردم بارها گفته‌اند که در تلاش ضرر رساندن به مردم نیستند، ولی ده‌ها بار در کنار موضوعات امنیتی با قطع لین برق ضرر بزرگی به مردم وارد کرده‌اند که هیچ منطقی نمی‌تواند عملکرد آنان را توجیه نماید.
