آخرین اخبارافغانستانسیاستمصاحبه

بی‌اعتمادی بزرگترین چالش روند صلح است

محمودی: متاسفانه نه در افغانستان و نه در سطح منطقه، اجماعی برای صلح افغانستان به وجود نیامده است. دیده می‌‏شود که کشور‏های منطقه‏ همچنان در پی تامین منافع خویش‏اند. کشوری به نام افغانستان دیگر آن اهمیت گذشته را برای کشور‏های منطقه ندارد. روی همین علت امریکا برای رسیدن به توافق با طالبان عجله دارد و خواهان خروج آبرو‏مندانه است.

گفت‌‏وگو با سید علی‌رضا محمودی رییس « توافق ملی و تغییر»
گفت‌‏وگو از اختر سهیل
به ادامه گفت‌وگو و مصاحبه با شخصیت‌های سیاسی، فرهنگی و ملی کشور، این بار خبرگزاری دید با سید علی‌رضا محمودی از شخصیت‌های سیاسی کشور مصاحبه‌ای در خصوص روند صلح و گفت‌وگو میان طرف‌های سیاسی افغانستان که این روزها به صورت بی‌سابقه‌ای داغ است، گفت‌وگو کرده است.
خبرگزاری دید: اخیراً نشست قطر به دلایلی لغو شد و حالا پرسش پیش آمده این است که چرا مذاکرات بین‏الافغانی سر نمی‏‌گیرد؟
محمودی: این‏که چرا مذاکرات بین‏الافغانی در روند صلح سر نمی‏‌گیرد مشکل افغانستان نیست. گروه طالبان بارها اعلام کرده‏ است که حکومت افغانستان مورد حمایت دولت امریکا است و روی همین علت، این گروه حاضر نمی‏شود که با حکومت یا نمایند‏گان آن گفت‌‏وگو نماید. تاکنون شش دور از مذاکرات بین نمایند‏گان امریکا و گروه طالبان برگزار شده است و می‌‏توان گفت‏ که تمامی این مذاکرات چنانچه هردوطرف تاکید کرده‌اند رسیدن به یک توافق و سپس مذاکره با طرف حکومت بوده است.
خبرگزاری دید: به باور شما دولت امریکا در روند صلح افغانستان بیشتر به دنبال چیست؟
محمودی: دولت امریکا در روند گفت‏وگوهای صلح به دنبال منافع خویش است. چنانچه زلمی خلیلزاد نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان تاکید کرده است که او از دولت امریکا نمایند‏گی می‏‌کند و به دنبال تامین منافع این کشور است. لازم است که نسبت به نیت و صداقت امریکا در پروسه صلح نگران باشیم. زیرا آن‌ها در پی حفظ منافع خود هستند.
خبرگزاری دید: سیاست‏ کشور‏های منطقه چقدر روی پروسه صلح افغانستان می‌‏تواند تاثیر بگذارد؟
محمودی: جنگ جاری افغانستان که خیلی طول کشید، ابعاد گسترده و پیچیده دارد. بدون شک سیاست‌‏ها و اوضاع منطقه روی پروسه صلح تاثیر فراوان دارد. برخی از کشور‏ها در جنگ افغانستان منافع خودشان را دارند و رقابت نیز هست. کشور‏های منطقه در پروسه صلح در جست‌وجوی منافع خود شان هستند، تا پایان جنگ در کشور.
خبرگزاری دید: آقای محمودی وقتی کشور‏های منطقه در پروسه صلح افغانستان منافع خودشان را سبک‌‏وسنگین می‏‌کنند، حکومت افغانستان چه کاری باید انجام دهد؟
محمودی: در چنین اوضاع که بسیار نگران کننده است و روند صلح را تهدید می‌‏کند، رهبری حکومت وحدت ملی باید بیشتر حضور فعال داشته باشد و روی پروسه صلح مسلط باشد. امریکا در روند گفت‌‏وگوهای صلح یک جانبه پیش نرود و با کابل بیشتر هماهنگ باشد.
خبرگزاری دید: بسیار خوب آقای محمودی! آیا گروه طالبان به نسبت گذشته در حوزه جنگ قوت گرفته‏؟
محمودی: بلی گروه طالبان به نسبت گذشته در میدان جنگ از روحیه بیشتری برخوردار‏ند و خیلی هم به مراکز شهر‏ها نزدیک شده‏اند. قوت این گروه در میدان جنگ سبب گردیده که در روند گفت‌‏وگو‏های صلح با امریکا‏یی‌ها بیشتر چانه‏‌زنی نمایند. جریان‌‏های سیاسی خواسته یا نخواسته به این گروه مشروعیت سیاسی داده‏اند. طالب کنونی طالبی نیست که مورد تحریم جهانی قرار داشت. حال ما شاهد هستیم که رهبران ارشد گروه طالبان از لیست سیاه سازمان ملل متحد خارج شده‌‏اند.
خبرگزاری دید:جریان‏‌های سیاسی به طور مشخص محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور را متهم می‌‏سازند که در پروسه صلح تکروی دارد، از دید شما واقعاً چنین است؟
محمودی: بدون شک که چنین است. رییس جمهور غنی در روند گفت‌‏وگو‏های صلح نیز تکروی دارد و این موضوع پیامد‏های بسیار خطرناکی برای کشور خواهد داشت. رییس جمهور غنی نتواسته یا نخواسته برای صلح یک اجماع شکل دهد. پروسه صلح یک بحث ملی است و نیاز خواهد بود که رهبری حکومت با تمام جناح‌های داخلی به توافق برسد تا با گروه طالبان با قوت بیشتر داخل گفت‏وگو‏های صلح شود.
خبرگزاری دید: رهبری حکومت با جریان‏های سیاسی در پروسه صلح سخت اختلاف نظر دارد، آیا طالبان از چنین وضعیتی به سود خود شان استفاده نمی‏کنند؟
محمودی: بلی چنانچه بار‏ها روی شکل‌گیری یک اجماع داخلی در افغانستان تاکید کرده‏ام، گروه طالبان از اختلاف نظر حکومت با جریان‏های سیاسی بهره برداری می‏نمایند. لغو نشست قطر روشن ساخت که طالبان می‏تواند به راحتی از نبود یک اجماع برای صلح در افغانستان استفاده نماید. در فهرست هیئت مذاکره کننده حکومت برای نشست دوحه هویدا شد که رهبری حکومت خواسته چهره‏های مورد نظر‏ش را شامل این فهرست نماید. گفت‌‏وگو‏های صلح یک پروسه ملی است و بهتر خواهد بود که حکومت در دل این پروسه ملی منافع سیاسی و انتخاباتی خویش را جست‌وجو نکند.
خبرگزاری دید: اگر روند گفت‏‌وگو‏های صلح به نتیجه نرسد چطور خواهد شد؟
محمودی: در صورتی که پروسه صلح و تلاش‌‏های جاری منجر به تامین صلح نشود و این پروسه ناکام شود، جنگ بیشتر از گذشته خونین‌‏تر خواهد شد.

خبرگزاری دید: آقای محمودی، چرا این قدر روی شکل‌گیری اجماع ملی در پروسه صلح تاکید می‏شود، شکل‌گیری اجماع چقدر می‌‏تواند پروسه صلح را کمک نماید؟
محمودی: اجماع صلح در افغانستان یک ضرورت اساسی است. زمانی که این اجماع شکل بگیرد تمام نیرو‏های سیاسی با رهبری حکومت و دولت زیر یک سقف واحد جمع می‏‌شوند و رایزنی می‏‌کنند که چطور پروسه صلح را مدیریت نمایند. وقتی این اجماع شکل نگیرد، تنش‏‌ها میان حکومت و جریان‏های سیاسی بیشتر می‏شود و منافع ملی کشور را تهدید خواهد کرد. حکومت افغانستان به شمول تمام طرف‌ها، بایستی در پروسه صلح یک مشت واحد و محکم باشند.
خبرگزاری دید: رییس جمهور غنی بار‏ها گفته برای تامین صلح و ختم جنگ، اجماع داخلی و جهانی شکل گرفته است، واقعاً همین طور است؟
محمودی: متاسفانه نه در افغانستان و نه در سطح منطقه، اجماعی برای صلح افغانستان به وجود نیامده است. دیده می‌‏شود که کشور‏های منطقه‏ همچنان در پی تامین منافع خویش‏اند. کشوری به نام افغانستان دیگر آن اهمیت گذشته را برای کشور‏های منطقه ندارد. روی همین علت امریکا برای رسیدن به توافق با طالبان عجله دارد و خواهان خروج آبرو‏مدانه است.
خبرگزاری دید: زلمی خلیلزاد در روند صلح افغانستان از دولت امریکا نمایند‏گی می‌‏کند، آیا او تا این جای کار در این ماموریت موفق بوده است؟
محمودی: پس از لغو نشست قطر معلوم شد که زلمی خلیلزاد نتوانسته است آن طور که دولت تحت رهبری دونالد ترامپ می‏‌خواسته در پروسه صلح پیش برود. دولت امریکا به رهبری آقای ترامپ از ادامه جنگ افغانستان خسته است و هزینه این جنگ روی شانه امریکا سنگینی می‏‌نماید. اگر اوضاع همین طور پیش برود، ممکن است که ماموریت آقای خلیلزاد در پروسه صلح تضعیف شود.
خبرگزاری دید:در متن گفت‌‏وگوهای صلح در مورد پایان دوره کاری حکومت وحدت ملی نیز بحث می‌‏شود. جریان‏‌های سیاسی و بسیاری از دسته‏‌های انتخاباتی می‏‌گویند که پس از اول جوزا، موعد حقوقی و قانونی حکومت به پایان می‏‌رسد و پس از اول جوزا کار حکومت کنونی مشروعیت ندارد. اگر حکومت کنونی پس از اول جوزا، نتواند به کار خود ادامه دهد، سرنوشت گفت‌‏وگوهای صلح چطور خواهد شد؟
محمودی: به تاز‏گی یکی از سخنگویان ریاست جمهوری گفته بود که حکومت کنونی تا شش ماه دیگر به کار خود ادامه می‏‌دهد و دادگاه عالی نیز تفسیری از قانون ارائه داد که مطابق آن ادامه کار حکومت پس از اول جوزا تضمین شده است. در واقع اگر چنین نشود، بدیل مناسب و آلترناتیف جامع از سوی مخالفان سیاسی ادامه کار حکومت وجود ندارد و خطر آن نیز هست که در صورت عدم ادامه کار حکومت کنونی، شیرازه حکومت داری در کشور از بین برود. این اتفاق در حکومت‏‌های پیشین نیز واقع شده است و در پس از حکومت طالبان پدیده تازه نیست. حامد کرزی نیز در زمان خودش بیش از موعد معینه به حکومت ادامه داد.
خبرگزاری دید: روشن است که جریان‌‏های سیاسی هیچ گونه اعتماد وباور به سخنان و عملکرد آقای غنی ندارند، به گمان شما مردم هم نسبت به آقای رییس جمهور بی اعتماده شده‌‏اند؟
محمودی: دقیقاً که چنین است. جدا از نیروهای سیاسی، مردم هم از این بی‌اعتمادی رنج می‏برند و در قبال عملکرد رییس جمهور بی‌اعتماد شده‏اند. اگر این بی‌اعتمادی‌‏های موجود پایان نیابد، مشخص می‌‏شود که حکومت ظرفیت رهبری پروسه صلح را ندارد.
خبرگزاری دید: برخی‏‌ها می‌‏گویند میان حکومت افغانستان و دولت امریکا در پروسه صلح هماهنگی وجود ندارد، آیا شما هم چنین فکر می‌‏کنید؟
محمودی: امریکایی‌‏ها برای رسیدن به توافق با گروه طالبان فراوان عجله دارند و برعکس حکومت افغانستان که خیلی کند قدم بر می‌‏دارد. این موضوع حداقل نشان می‏دهد که کابل و واشنگتن در پروسه صلح روی آجندای متفاوت یا شاید متضاد کار می‌‏کنند.
خبرگزاری دید: همزمان با بحث صلح، موضوع برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نیز مطرح می‏‌شود. آیا انتخابات ریاست جمهوری در زمان تعریف شده‏ آن برگزار خواهد شد؟
محمودی: آمادگی‏‌ها برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری گرفته شده است. تیم انتخاباتی « دولت ساز» به رهبری رییس جمهور غنی، دیده می‏‌شود که بیشتر از دیگر دسته‌‏های انتخاباتی سرگرم جمع‌‏وجور شدن است. با آنکه امریکایی‏‌ها بار‏ها روی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری تاکید کرده، اما با این همه نمی‏توان در ارتباط به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ششم ماه میزان حرف روشن و قاطعی گفت.
خبرگزاری دید: در ارتباط به برگزاری لویه جرگه مشورتی صلح نظرتان چیست. به رغم تحریم‌‏های سیاسی، این جرگه برگزار خواهد شد؟

محمودی: در خصوص برگزاری لویه جرگه مشورتی صلح پرسش زیاد وجود دارد. آجندا و اهداف برگزاری لویه جرگه مشورتی صلح مشخص نیست. گفته می‌‏شود که رهبری حکومت به این جرگه نگاه ابزاری و کمپاینی دارد. در صورتی که به این پرسش‌‏ها توجه لازم نشود، درست نخواهد بود که این جرگه برگزار شود. اما جرگه مشورتی صلح به هرصورت برگزار می‌شود و طرف‌های سیاسی نیز باید در آن اشتراک کرده و نظرات شان را مطرح کنند.
پایان

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا