نفوذ طالبان در غزنی نگران کننده است

انتظار می‌رود مقامات امنیتی در سفر شان به ولایت غزنی، به درستی مشکلات امنیتی این ولایت را بررسی کنند و طرح مشخصی برای تأمین امنیت این ولایت بسنجند. چنانچه سفر مقامات امنیتی به غزنی مانند گذشته بی‌حاصل باشد، تردیدی نیست که وضعیت امنیتی غزنی تا آن‌جا رو به وخامت خواهد رفت که امکان برگزاری انتخابات پارلمانی نیز از میان برود.

رییس‌ جمهور غنی اخیراً به مقامات امنیتی کشور دستور داده است که برای بررسی وضعیت امنیتی غزنی به این ولایت سفر کنند. این دستور پس از آن‌که در چند هفته‌ گذشته ده‌ها مامور پولیس در ولسوالی‌های جغتو، ده‌یک و زنه‌خان کشته شدند و ساختمان ولسوالی جغتو لااقل دوبار به دست طالبان سقوط کرده، صادر شده است. پیش از آن نیز در ولسوالی اجرستان، طالبان تلاش کردند که تمامی قلمرو این ولسوالی را تصرف کنند.
غزنی که پنج سال پیش، در سال ۲۰۱۳ به عنوان پایتخت تمدن اسلامی نام‌گذاری و تجلیل شد، اکنون بیش از هر زمانی دیگر در کام وحشت، ترور، طالبان و گروه‌های مشابه آن غرق شده است. همه روزه سربازان و افسران امنیتی کشته می‌شوند و طالبان نفوذ شان را در بسیاری از ولسوالی‌های آن گسترش داده‌اند.
مقامات محلی و مرکزی از حضور طالبان در هفت ولسوالی این ولایت خبر می‌دهند، اما واقع این است که به استثنای چهار ولسوالی، سراب، ناهور، جاغوری و مالستان، باقی مناطق بی‌هیچ استثنایی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در حیطه‌ نفوذ طالبان قرار گرفته است. مردم در شهر غزنی حتا در پوشش شان الزام‌ها و دستورات طالبان را مدنظر قرار می‌دهند. شب‌ها در چند کیلومتری مرکز ولایت غزنی طالبان به پاتک‌های امنیتی حمله می‌‌برند.
در هفته‌ گذشته، اعضای یک پاتک در منطقه‌ اسفنده ولایت غزنی آماج حمله‌ طالبان قرار گرفت، هنوز هیچ اطلاعی از سرنوشت پولیس محلی مستقر در این پاتک وجود ندارد. به اعتراف مقامات محلی این ولایت، هفته‌ گذشته طالبان برخی از مسیرهای ورود به شهر را با ایجاد موانع آشکارا سنگربندی کرده بودند، به گونه‌‌ای که نهادهای امنیتی آماده‌ رویارویی با طالبان در شهر غزنی شده بودند. هرچند آن حمله اتفاق نیفتاد، اما تشدید ناآرامی‌ها، ترورها و نزدیک شدن بیش از پیش طالبان به مسیرهای عبور و مرور مردم و مرکز ولایت غزنی، نشان از آن دارد که تهدید طالبان نه تنها رفع نشده که جدی‌تر شده است.
افزایش نفوذ طالبان در این ولایت دلایل متعددی دارد. این ولایت با مناطق ناآرامی مانند بخش‌هایی از زابل، میدان وردک و لوگر هم‌سرحد است. خاک افغان، محلی که ولایت غزنی را با زابل وصل می‌کند، یکی از نقاط مهم فروش اسلحه به حساب می‌آید. سال گذشته مقامات محلی، از جمله اعضای شورای ولایتی اعلام کردند که در این بخش‌ها داعش جابه‌جا شده است و در حال سربازگیری است.
طالبان با اعضای این گروه درست در همین منطقه سال گذشته درگیر شدند. دلیل دیگر افزایش ناامنی در ولایت، فساد حاکم بر حکومت محلی است. دو فرمانده امنیه‌ که هر دو به مخالفت با طالبان معروف بودند، در جریان سال‌های گذشته از این ولایت برکنار شدند، فرمانده زاهد و فرمانده امرخیل دو فردی بودند که علی‌رغم دستاوردهای محسوس در برابر طالبان، سمت‌های شان را به ترتیب در این ولایت از دست دادند. زاهد بعدتر در شرق کشور و در درگیری با طالبان جان داد.
سه سال پیش، ناامنی در ولایت غزنی منجر به بروز فاجعه‌‌ای شد که محرک اصلی یکی از بزرگ‌ترین اعتراض‌ها در سال‌های اخیر شد، جنبش تبسم به فقدان امنیت و سایه‌ سنگین کشتار اعتراض داشت، اما حکومت تاهنوز پیام آن را به درستی در نیافته است. اکنون باری دیگر این ولایت کانون توطئه و ترور شده است، تداوم این وضعیت از یک‌سو کابل را برای حملات انتحاری طالبان دست‌یافتنی‌تر می‌کند و از سویی نیز منجر به بروز فاجعه‌‌ای مانند آنچه که در کندز در هنگام سقوط این ولایت به دست طالبان اتفاق افتاد، خواهد شد. انتظار می‌رود مقامات امنیتی در سفر شان به ولایت غزنی، به درستی مشکلات امنیتی این ولایت را بررسی کنند و طرح مشخصی برای تأمین امنیت این ولایت بسنجند. چنانچه سفر مقامات امنیتی به غزنی مانند گذشته بی‌حاصل باشد، تردیدی نیست که وضعیت امنیتی غزنی تا آن‌جا رو به وخامت خواهد رفت که امکان برگزاری انتخابات پارلمانی نیز از میان برود.
اختر سهیل – خبرگزاری دید