۴ دهه پس از «۷ثور»؛ سیاست «حذف» راه حل بحران کشور نیست
منطق «انحصار» باید بشکند و سیاست «حذف» باید از سیاست افغانستان حذف شود و در غیر آن این دور و تسلسل همچنان ادامه خواهد یافت
فردا ۷ ثور است؛ یک روز خونین در تاریخ کشور؛ روزی که روزهای خونین دیگری را در پی داشت و این بدان معنا است که خون هیچگاه نمیتواند راه حل باشد. خون همواره خون در پی دارد و خشونت هم خشونت و این درس همیشگی تاریخ است.
امروز باید همه گروه‌های سیاسی و سیاست ورزان کشور به شمول مخالفین دولت در باره سیاست انتقال خونین قدرت و سیاست جنگ، جنگ؛ تا پیروزی تجدید نظر کنند.
در افغانستان به گفته شهید مزاری بزرگ، منطق «انحصار» باید بشکند و سیاست «حذف» باید از سیاست افغانستان حذف شود و در غیر آن این دور و تسلسل همچنان ادامه خواهد یافت. امروز مردم افغانستان مردم دیروز نیست که به انحصار طلبی‌ها و زورگویی‌ها و سیاست‌های «حذف» گردن نهند و سکوت کنند.
ما در ۸ ثور هم از ۷ ثور، آنچنان که باید نیاموختیم و بر سیاست‌های ناروا و ناپسند دیگر پای فشردیم و بار دیگر سیاست تکیه بر قدرت از طریق زور و انحصار ادامه یافت و ظهور تعصب و افراط گرایی و تروریزم و انتحار را باعث گردید.
امروز یکبار دیگر تأکید می‌کنیم که صلح «عادلانه» و «پایدار» تنها راه نجات افغانستان است. گروه طالبان هنوز هم از صلح فرار می‌کند و به سیاست جنگ و سیاست حذف و انحصار می‌اندیشد. این گروه باید بداند که در این سرزمین هیچ کس تسلیم زور و ترور نمی‌شود و از تهدیدات آن‌ها کسی نمی‌هراسد. کشتار هدفمند مردم بی‌گناه نه راه حل بلکه یک جنایت ضد انسانی است و نشان می‌دهد که گروه طالبان نه به ارزش‌های متعالی دیانت و اسلامیت باور دارند و نه به منافع ملی و مشترکات وطنداری و میهن دوستی.
۴۳ سال از ۷ ثور ۵۷ تا ۷ ثور ۱۴۰۰ برای همه ما گفتنی‌ها، آموختنی‌ها و عبرت‌های فراوانی دارد که اگر از آن نیاموزیم، سال‌های متمادی دیگر نیز در گرداب خشونت و منازعه باقی خواهیم ماند. در ۷ ثور ۵۷ هم عده‌ای هورا کشیدند و برای پیروزی خود جشن گرفتند و پایکوبی کردند؛ اما آن پیروزیی که بر شطی از خون استوار باشد هیچگاه پیروزی واقعی نبوده و بلکه ناکامی‌های تلخ تری در بطن خود نهفته خواهد داشت.
