۹نفر از هر ۱۰ شهروند افغانستان رنج می‌کشد
برای دومین سال پیاپی در سال ۲۰۱۸، هیچ افغانستانی زندگی فعلی و آینده خود را «به آن اندازه مثبت ارزیابی نکرده» که «پر رونق» تلقی شود. در عین حال، فیصدی کسانی که وضعیت زندگی خود را «رنج دیده» ارزیابی کرده به ۸۵ در صد می‌رسد.
سقوط مذاکرات صلح بین ایالات متحده و طالبان مانع بالقوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را از بین برد. اما افزایش حملات اخیر طالبان هر گونه چشم داشت مبنی بر این که انتخابات منجر به صلح و ثبات برای مردمی خواهد شد که وضع زندگی خود را ضعیف‌تر از سایر کشورهای جهان ارزیابی می‌کنند، از بین نبرده است.
مرور سریع: ارزیابی‌های گالوپ در افغانستان نشان می‌دهد که جنگ مزمن این کشور برای زندگی روزمره مردم افغانستان چقدر ویرانگر بوده است. شاخص‌های بهزیستی تصویری تاریک از ناامیدی و رنج در میان مردم ترسیم می‌کند؛ در سال ۲۰۱۸، میانگین امتیازاتی را که مردم افغانستان به زندگی فعلی شان و پیش بینی رتبه‌بندی زندگی در ۵ سال داده‌اند، برابر یا پایین‌تر از رکوردهای قبلی در جهان است.
مردم افغانستان ارزیابی‌های کم سابقه‌ای را از زندگی نسبت به مردم هر کشوری ارائه می‌دهند: در گرافی که «۰» بدترین زندگی ممکن و «۱۰» بهترین زندگی ممکن را نشان می‌دهد، مردم افغانستان نرخ میانگین ۲٫۷ را در سال ۲۰۱۸ انتخاب کردند. این پایین‌ترین رقمی است که گالوپ تاکنون آن را ثبت کرده است. مردم افغانستان در پاسخ به سئوالی مبنی بر این که پیش‌بینی آنها از وضع زندگی شان تا ۵ سال دیگر چیست، آنها در سال ۲۰۱۸ رقم میانگین ۲٫۳ را انتخاب کردند – یعنی کم ترین نرخ امید به زندگی در جهان.
نرخ زندگی مردم افغانستان در سال ۲۰۱۸ خیلی قابل توجه بود، نه فقط به دلیل میانگین‌های کم، بلکه به این دلیل که در یک دهه جمع آوری داده‌ها در جهان، این نخستین بار است که میانگین نفوس پیش‌بینی برای زندگی آینده نسبت به زندگی فعلی در درجه پایین‌تر قرار می‌گیرد.
با توجه به ساختار سِنی بسیار جوان جمعیت افغانستان، این یافته‌های بی‌سابقه، عدم خوش‌بینی مردم افغانستان را در جهان نشان می‌دهد که خیلی قابل توجه است: دو سوم بزرگسالانی که در نظرسنجی سال ۲۰۱۸ مصاحبه شده‌اند، سن ۳۵ یا پایین‌تر از آن داشتند.
۸۵ درصد مردم افغانستان رنج می‌برند: برای دومین سال پیاپی در سال ۲۰۱۸، هیچ افغانستانی زندگی فعلی و آینده خود را «به آن اندازه مثبت ارزیابی نکرده» که «پر رونق» تلقی شود. در عین حال، فیصدی کسانی که وضعیت زندگی خود را «رنج دیده» ارزیابی کرده به ۸۵ در صد می‌رسد. این یک رکورد جدید، نه فقط برای افغانستان، بلکه برای جهان است. این کشور همچنین در سال‌های ۲۰۱۳، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷ موجب رنج و درد جهان شده است.
اکثریت مردم افغانستان گفته‌اند که روز گذشته نگران‌تر بوده‌اند: مردم افغانستان درمورد تجربه و احساسات روزمره خود در سال ۲۰۱۸ نیز پاسخ منفی دادند. از هر سه افغان، فقط یک نفر (۳۶ درصد) گفته‌اند روز گذشته لبخند می‌زدند که ۱۶ درصد کاهش را نسبت به سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد؛ این رقم با پایین‌ترین میزانی که گالوپ در دیگر کشورها ثبت کرده، مطابقت دارد. برعکس، ۵۲ درصد مردم افغانستان گفته‌اند که بیشتر نگرانی خود را روز قبل تجربه کرده‌اند. این رقم در سال ۲۰۱۶ میلادی ۴۲ درصد بود. برای اولین بار در سال ۲۰۱۸، آنعده از مردم افغانستان که گفته‌اند روز قبل خوشی را تجربه کرده و اینکه با احترام با آنها برخورد شده، از نصف هم (۴۸ %) کاهش یافته است.
نتیجه گیری: به دلیل عدم مصئونیت و امنیت، مردم افغانستان فرصت کمی برای بهبود وضعیت اقتصادی خود و یا بازسازی زیرساخت‌های حساس مانند جاده‌ها، مدارس و مراکز بهداشتی و درمانی دارند. درگیری در حومه کشور باعث شده صدها هزار نفر از مردم افغانستان خانه‌های خود را ترک کنند و منجر به هجوم آوارگان در مراکز شهرهای مانند کابل شده؛ جایی که فقر و بیکاری بی‌داد می‌کند.
این شرایط باعث شده مردم افغانستان سطح پایینی را در مورد رفاه و امید به آینده انتخاب کنند. پیش‌بینی پیامدهایی که رویدادهای جاری ممکن است برای رفاه جمعیت در درازمدت داشته باشد، دشوار است.
پایان مذاکرات ایالات متحده و طالبان خبر خوبی برای بسیاری مردم افغانستان است که هراس دارند خروج نیروهای امریکایی می‌تواند سلطه طالبان را بر کشور تقویت کند. با این همه، اگرچه میلیون‌ها نفر امنیت خود را برای رأی دادن در انتخابات به خطر خواهد انداخت، عدم اطمینان فعلی و افزایش حملات طالبان بالای غیرنظامیان، نشانه خوبی برای توانایی حکومت افغانستان جهت کمک به مردم و ساختن زندگی بهتر برای خودشان نیست.
