پروسه صلح، نیازمند میکانیزم و ساختار ملی
به جای تاکید بر حضور سهمیه‌ای اقوام و جریان‌های سیاسی، باید ساختار ملی متخصص ساخته شود که بتواند روند مذاکرات صلح را مطابق منافع ملی و مصالح سیاسی کشور به پیش ببرد
به جای تاکید بر حضور سهمیه‌ای اقوام و جریان‌های سیاسی، باید ساختار ملی متخصص ساخته شود که بتواند روند مذاکرات صلح را مطابق منافع ملی و مصالح سیاسی کشور به پیش ببرد
حضور ۱۸ ساله امریکا در افغانستان و کمک‌های هزار میلیارد دالری آن برای کشور ما نه تنها که درد فقر ما را درمان نکرده، در کنار آن سبب افزایش فقر و وابستگی کشور ما به کمک‌های خارجی نیز شده است…
این کار باید به عنوان خیانت ملی مورد پیگرد قانونی قرار بگیرد و مردم نیز با دستگاه‌های رسمی برای مقابله با تفرقه‌افکنان و فتنه‌آفرینان یکدست شوند. شیعه و سنی قرن‌ها در کنار هم زیسته‌اند و حق دارند قرن‌های بیش‌تری با هم در فضایی انسانی زندگی کنند
نتیجه منطقی هر توافقنامه صلح، ختم جنگ و بر قراری امنیت و آرامش است. انتظارات از مذاکرات جاری در قطر نیز چیزی جز این نیست، اما ابهامات موجود در روند مذاکرات کنونی، نشان می‌دهد که توافق ایالات متحده و طالبان چنین نتیجه منطقی به همراه نخواهد داشت…
امریکا در مبارزه با تروریزم صادق نبوده، راهبرد درست در تاسیس دولت مردم سالار در افغانستان نداشت و سیاست دوگانه‌ای در قبال افغانستان و پاکستان در پیش گرفت و افغانستان را مبدل به میدان رقابت‌های نیابتی قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی کرد…
در حقیقت، امریکا در سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفت تا این کشور جنگ‌زده را ترک کند هنگامی که عملیات آزادی بلندمدت را پایان داد و عملیات دیدبان آزادی یا ماموریت حمایت قاطع را آغاز کرد…
افرادی مثل مولوی مجیب‌الرحمن به بهانه دین، قمار سیاسی می‌زنند و برای رسیدن به چنین دستاوردی، احساسات پاک و ساده عوام را سرمایه مناسب تشخیص داده‌اند و تلاش دارند با تحریک احساسات مذهبی شهروندان، برای خود سود و شهرت به دست آورند…
افرادی همانند مولوی انصاری چون در امتداد سیاست و در گزینه ابزارهای سیاسی شان(افراط پروری) قرار دارد، سال هاست که در شهر مهم و استراتژیکی چون هرات با امنیت و خاطر آسوده اجازه فعالیت دارد، قابل تحمل بوده و نگرانی ایجاد نمی‌کند…
سخت‌گیری‌هایی که امروزه بر بانوان تحمیل می‌شود، نشانه رشد افراطیت است. این شکل افراطی اسلام نیست، بلکه به قول «اولیور روا» شکل اسلامی افراطیت است…
حال کابل خسته از دوست و «دشمن» تلاش جدیدی را برای یارگیری منطقه‌ای آغاز کرده و سخنان آقای محب نیز در این راستا بیان شده است…
از موضوعاتی که در مناقشات هرات پیرامون امر به معروف و نهی از منکر کمتر مورد توجه قرار گرفته و کمتر در باره‌اش روشنگری شده است، تفکیک دو قلمرو اساسی در زندگی شهروندان است، یکی سپهر عمومی و دیگری حریم خصوصی
علی‌رغم موضع طالبان در مورد تقسیم قدرت، دیدگاه اجتماعی این گروه و دیدگاه آن‌ها در مورد سیاست خارجی، دفاع و اقتصاد با کسانی که در حال حاضر در قدرت هستند، کاملاً در تضاد و تقابل است…
ایالات متحده فقط باید جنگ را بُن‌بست اعلان کند و منابع و جان نیروهای مان را برای یک روز هم که شده، نجات دهد. ما مطمئناً به تأیید طالبان یا هر کسی دیگر برای ترک افغانستان، نیاز نداریم. انتظار برای توافق صلح آرمانی و ایده‌ال، دستورالعملی برای جنگ بی‌پایان است…
اکنون هم باز یک تماس تیلفونی برقرار شده است، اما تصمیم پاکستان چه خواهد بود؟ هنوز مشخص نیست. نه ایران، افغانستان است، و نه سردار قاسم سلیمانی، اسامه بن لادن. و وضعیت منطقه و جهان نیز برای آغاز جنگ مناسب به نظر نمی‌رسد
ایران منافع اصلی ملی دارد تا اطمینان حاصل کند هیچ تهدید وحشیانه تحت رهبری داعش در مرزهایش نباشد. این هدف در تقابل با منافع ایالات متحده نیست. در حالی که تشدید حوادث در روزهای اخیر نشان داد ایالات متحده باید روی هزینه‌هایی که ایران می‌تواند بالای منافع آن کشور در تشدید درگیری تحمیل کند، فکر کند
ما باید نقش و ماموریت ویژه برای خودمان در تحولات منطقه‌ای تعریف کنیم و با مدیریت شرایط و وضعیت کنونی، حداقل از قربانی شدن به پای منافع کشورها و قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی پیش‌گیری نماییم…
البته پیام روشن آن به جانب امریکا این است که حملات امروز را منحیث یک هشدار تحویل بگیرد که اگر پا را فراتر بگذارد ایران به اقدام‌های ویرانگر تری که بی‌تردید توانایی‌اش را دارد دست خواهد زد…
اکنون در فضای ملتهب و متشنج، همه منتظر پاسخ امریکایی‌ها هستند؛ پرسش اصلی اکنون این است که گام بعدی چه خواهد بود؟ هرچند رییس جمهوری امریکا در اولین اظهاراتش در این مورد گفت: «همه چیز خوب است»، اما گفته که امروز بیانیه‌اش را در این زمینه ارائه خواهد کرد…
کشتن مهم‌ترین جنرال تهران از سوی امریکا، مردی که از سوی دولت به عنوان قهرمان مردمی و مبارز آزادی انقلاب شناخته می‌شود، بیان‌گر ادامه این رویارویی است. این یک حرکت نمایشی و تکان‌دهنده‌ای بود که تهران نمی‌تواند آن را بی‌جواب بگذارد. ترامپ گفته است كه علاقه‌ای به جنگ ندارد، اما جهت عمل وی دقیقاً به همین سمت پیش می‌رود
در این اوضاع و احوال، تاکید بر ادامه مذاکرات بین این کشور و طالبان و دل بستن به نتایج آن برای تامین امنیت و صلح دوامدار در کشور، خیال خام به نظر می‌رسد. امریکا که در اوج قدرتش در منطقه نتوانست زمینه‌ساز صلح در افغانستان شود، چگونه خواهد توانست در میان بی‌اعتمادی و بی‌باوری ملت‌های منطقه به این کشور و تضعیف جایگاه کاخ سفید، به برقراری صلح کمک کند؟
حضور کم پیشینهٔ مردم در مراسم تشییع جنازهٔ سلیمانی و همراهانش، پیام‌های معنی داری به دوستان و دشمنان ایران در سطح منطقه و جهان فرستاد که تا در محاسبات شان نسبت به توانایی‌های جمهوری اسلامی در امر بسیج ملی تجدید نظر کنند…
بسیاری از دولت‌ها دیگر سیاست دولت ترامپ را در مورد ایران «عریضه بالای خود» می‌دانند که از زمان خروج امریکا از برجام شروع شده است. روابط فراآتلانتیک – که برای یک استراتژی موثر در مورد ایران ضروری است – از سال ۲۰۰۳ بدینسو در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد. با این همه، ترامپ همچنان با کشورهای اروپایی در جنگ «تعرفه» قرار دارد
آمارها، مطالعات شخصی و گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که پدیده بیکاری در افغانستان، تنها معلول ناتوانی دولت‌های افغانستان در زمینه ایجاد فرصت‌های شغلی نیست، بلکه عوامل و دلایل بسیار جدی‌تری در این زمینه وجود دارد…
تنش‌های اساسی بین هند و پاکستان شدید می‌ماند. پاکستان ده‌ها شبه‌نظامی اسلام‌گرا را در سال گذشته دستگیر کرد، اما دهلی نو قانع نشد که اسلام‌آباد گام‌های جدی و «تغییر ناپذیر» علیه تروریستان و شبکه‌های آن بر می‌دارد…
بدون تردید، این حادثه تنش‌ها در منطقه را به اوج خود خواهد رساند و امریکا با انجام این حمله، در واقع «پترول بر انبار درحال انفجار» منطقه ریخته است و یقیناً خشونت‌های جدی و تازه در راه است…
گزارشها حاکی از آن است که در روزهای آینده شاهد تغییرات و تعینات جدیدی در بدنه حکومت خواهیم بود.هنوز منابع رسمی این تحولات را تایید یا رد نکرده است، ولی احتمال می‌رود که تغییراتی در پُستها حساس حکومتی رخ دهد
تاجر عمده فروش، قیمت گاز را ۵۹ افغانی اعلام میکند. حکومت میگوید: قیمت گاز ۵۲ افغانی است، اما دست فروش میگوید: ما ۶۰ تا ۶۳ افغانی میخریم. مسئولان وزارت تجارت هم پاسخگو نیستند…
خانوادههای شهدای نوزدهم جدی در نوزدهمین سالیاد شهدای قتل عام ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان میگویند که طالبان ۱۹ سال پیش به بیرحمانهترین شکل بیش از ۳۰۰ تن از افراد ملکی را تیرباران کردند و این روز باید به عنوان روز سیاه در تقویم رسمی کشور درج شود
یگانه تاجیک دختری کم سن و سال که سودای شهرت جهانی در سر دارد. او میگوید:«به هرکاری دست میزند تا مشهور شود.»
