ابراز نگرانی رحمت‌الله نبیل از بحران پسا انتخاباتی در کشور
رحمت‌الله نبیل از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری با نشر یادداشتی ابراز نگرانی کرده است. آقای نبیل همچنان نسبت به امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان پرسیده که کدام طرف از جانب افغانستان وارد مذاکرات صلح خواهد شد.
رحمت‌الله نبیل از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری با نشر یادداشتی ابراز نگرانی کرده است. آقای نبیل همچنان نسبت به امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان پرسیده که کدام طرف از جانب افغانستان وارد مذاکرات صلح خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری دید، رحمت‌الله نبیل ریییس پیشین ریاست امنیت ملی کشور در یادداشتی، نگرانی‌اش را از بحران‌های پسا-انتخاباتی کشور و نمایندگی از افغانستان در روند صلح ابراز کرده است.
آقای نبیل در این یادداشت گفته: شنیده‌ام كه در آينده نزديک جهان و مردم افغانستان شاهد برگزارى یک و يا هم دو مراسم تحليف خواهند بود. مطمئن هستم كه در هر دو محفل اكثريت قاطع سياسيون افغانستان و اكثريت سیاسیون کشورهای دوست، همکاران و حامیان بین‌المللی و نمایندگی‌های سیاسی مقیم کابل اشتراک نخواهند کرد.
به باور آقای نبیل، مردم افغانستان در آن‌روز به حال وطن و آینده‌شان خون خواهند گريست و سنگینی این افتضاح سیاسی و تاریخی را هرگز فراموش نخواهند کرد.
در بخشی دیگر از این یادداشت، آقای نبیل به هفته کاهش خشونت‌ها و آستانه توافق امریکا و طالبان پرداخته است.
آقای نبیل در این بخش گفته است: همچنان و در عين زمان؛ ما به‌زودى شاهد امضاى توافق‌نامه‌‌ای میان ايالات متحده امريكا و طالبان، در حضور نماينده‌هاى بلندپایه اكثريت قاطع كشورهاى جهان با ملاحظه‌شُدِ رییس جمهور امريکا خواهيم بود؛ كه در اين‌صورت دو پرسش اساسی پیش خواهد آمد؛
اول: كدام جانب افغانی از موقف و موضع برتر و مشروعيت بيشتر وارد مذاكرات بين‌الافغانی خواهد شد؟
دوم: در این‌صورت آیا جمهوريت پيروز دانسته خواهد شد يا امارت؟
رییس پیشین امنیت ملی به نشر مقاله سراج‌الدین حقانی رهبر شبکه حقانی نیز واکنش نشان داده و آن را مدافعه از امارت خواهی و زیر سوال رفتن داعیه جمهوریت دانسته است.
آقای نبیل هشدار داده که «اگر سیاستمداران ما در داخل نظام متحد نشوند و دست از خودخواهی و لجبازی نکشند، بی تردید همه باخته‌ایم. مراَسم تحلیف، به کسی مشروعیت و قدرت نمی دهد در حالی که طالبان با قدرت پاکستان، با امریکا توافق کرده است. مشروعیت و قدرت را اتحاد همگانی همراهان نظام در مقابل تمامیت خواهی امارت می‌دهد، هنوز هم دیر نشده است».
