نبیل در واکنش به حکمتیار: بر زخم‌های مردم نمک نپاشید!
صفبندىهاى قومى، خودخواهى‌هاى تنظيمى، اكثريت و اقليت ساختن مردم و ايجاد فاصله‌ها بين مردم افغانستان، راه نجات كشور از بحران فعلى نيست؛ بلكه راه نجات از بحرانهاى خطرناک فعلى، جدا ساختن صف اكثريت وطندوست از اقليت خاين است.
جنگ جاری در افغانستان نه تنها جنگ قومى نيست، بلكه جنگ حق بر باطل است. جنگ روشنى در برابر ظلمت، جنگ براى آينده روشن در برابر گذشته تاريك و بالاخره جنگ وطنپرستان در برابر عمال بيگانهگان است كه بدون شك نيروهاى قهرمان دفاعى و امنيتى ما، زير لواى حق ايستادهاند و براى آينده بهتر اين مرز و بوم همه روزه قربانى میدهند.
مردم افغانستان، نيروهاى امنيتى و دفاعى خويش را همچون مردمك چشم خويش دوست دارند، بر آنها میبالند و همواره از آنها حمايت می‌نمايند.
من، به تك تك از سربازان و مدافعين وطنم اعم از ازبيك، هزاره، تاجيك، پشتون، هندو، سيك، بلوچ، نورستانى و ديگر اقوام میبالم و همچون پارهاى از وجودم دوستشان دارم. يك شب بيدارخوابىشان را در راه دفاع از ارزشهاى اسلامى و ملى كشور عزيز ما برتر میدانم نسبت به تمام عمر بیهوده آنهاییكه در راه كشتن مردم و تخريب كشور عزيزمان ايستادهاند، ولو به هر قوم و تبارى كه تعلق دارند.
در اينجا، به حكومت و سران سياسى میگويم كه از معاملات پنهانى داخلى و بيرونى، جهت نيل بر اهداف كوچکتان بپرهيزيد!
مردم افغانستان می‌دانند كه شما چى اهدافى را دنبال مینماييد.
صفبندىهاى قومى، خودخواهى‌هاى تنظيمى، اكثريت و اقليت ساختن مردم و ايجاد فاصله‌ها بين مردم افغانستان، راه نجات كشور از بحران فعلى نيست؛ بلكه راه نجات از بحرانهاى خطرناک فعلى، جدا ساختن صف اكثريت وطندوست از اقليت خاين است.
در مقطع كنونى، همه ما مكلفيت ملى داريم تا در راستاى نزديك ساختن مردم تلاش كنيم، حس و انگيزه صاحببودن و مالكبودن اين خاك را به هر فرد و هر شهروند افغانستان بدهيم.
اگر زخمهاى چندين دهه مردم را التيام كرده نمیتوانيم، حق نمك‌پاشيدن بر اين زخم‌ها را هم بايد به خود ندهيم و بگذاريم مردم در كنار هم، آرام زندگی نمايند.
شاعری«حافظ شیرازی» می‌گويد:
در بساط نكته‌دانان خود فروشی شرط نيست
يا سخن سنجيده گو ای مرد دانا، يا خموش
رحمت الله نبيل رییس پیشین امنیت ملی
