برخورد جالب معاون رییس جمهور با یک مقام مفسد
چنین برخوردی از سوی معاون اول حکومت با یک مقام مفسد زیر دست جز فروکاست او از مقام سیاسی در حد یک خبرنگار تحقیقی چه می‌تواند تعبیر شود؟
با وخامت وضعیت امنیتی و اجتماعی ولایت و شهر کابل، امرالله صالح معاون نخست ریاست جمهوری مسئولیت مدیریت امنیتی شهر و ولسوالی‌های کابل را به دوش گرفت. آقای صالح با شور و انگیزه بسیار آغاز کرد، اقداماتی نمود و تغییراتی آورد.
گذشته از این که در موجودیت ساختارهای رسمی و قانونی مثل وزارت داخله، ریاست امنیت ملی، شهرداری کابل، فرماندهی پولیس کابل، دادستانی کل و مقام ولایت کابل، ورود امرالله صالح در مدیریت امنیت شهر و ولایت کابل نوعی دور زدن آن ساختارها بود، از جهت دیگر این موضوع به معنی فروکاست وجه و جایگاه سیاسی معاونیت اول ریاست جمهوری به مثابه یک ستون حکومت در حد یک مامور حکومت است؛ جایگاهی که پس از مارشال فهیم فقید هیچگاه نتوانست اقتدار آن دوره را کسب کند.
معاونان ریاست جمهوری شخصیت‌های انتخابی بوده که یکجا با رییس جمهور برای یک دوره انتخاب می‌شوند و بیشتر در عرصه سیاسی فعالیت می‌کنند تا ماموریت‌های حکومتی، اما به دست گرفتن مسئولیت تامین امنیت شهر کابل از سوی امرالله صالح سبب آشفتگی در کار ساختاری و اداری ادارات ذیربط به مسئله شده و گرهی است در کورگره بحران امنیت و اجتماعی کابل.
هرچند مدیریت آقای صالح در عرصه‌های اجتماعی تا جایی ملموس بوده، اما در بخش تامین امنیت کلاً اثری نداشته و در همین دوره دو رویداد به شدت خونین حمله تروریستی بر آموزشگاه کوثر دانش و دانشگاه کابل رخ داد.
با این حال، گزارش «جلسه شش و نیم صبح» امروز آقای صالح جالب تر از تصامیم قبلی است و مواردی در خود دارد که حاکی از فروکاست در فروکاست جایگاه صالح از سطح معاون اول ریاست جمهوری تا حد یک مامور و سپس خبرنگار است.
صالح در گزارش امروزی‌اش(۱۷عقرب- شنبه) می‌نویسد« ده‌ها دواخانه در هفته ۱۵۰۰ افغانی به یک مقام وزارت صحت رشوه می‌دهد»، تا اینجا مشکلی نیست، اما فاجعه آن جا است که او ادامه می‌دهد که این مقام صحت عامه تلاش کرد مانع افشای نام دواخانه‌ها شود.
معاون نخست ریاست جمهوری همچنان در این یادداشت افزوده است که این مقام صحت عامه شناسایی شده و به ریاست تحقیقات جنایی کابل دستور داده شده که باید از او استنطاق کند.
اما پرسش این است که چطور یک مقام وزارت صحت عامه می‌تواند در برابر معاون اول ریاست جمهوری تلاش به کتمان هویت دواخانه‌ها کند؟
چرا این مقام وزارت صحت که شناسایی هم شده، تاکنون در وظیفه است و چرا چنین مقاماتی سبکدوش نشده و به دادستانی روانه نمی‌شوند.
به یاد دارم، زمانی که جرگه امن منطقه‌ای در خیمه لویه جرگه مورد حملات موشکی قرار گرفت، آقای صالح مسئولیت ریاست امنیت ملی را داشت، او در آن دوره عدم توانایی خویش را پذیرفت و استعفا داد، این حرکت او پسندیده و عالی بود، اما امروز چرا مقامات فاسد استعفا که نمی‌دهند هیچ، دست کم از سوی سران حکومت نیز سبکدوش نمی‌شوند. به نظر می‌رسد با این گونه اقدامات و تصامیم گل صبحی نمی‌توان به کعبه رسید.
چنین برخوردی از سوی معاون اول حکومت با یک مقام مفسد زیر دست جز فروکاست او از مقام سیاسی در حد یک خبرنگار تحقیقی چه می‌تواند تعبیر شود؟
