از اتمر تا محب؛ پسرخوانده به جای برادر خوانده

جایگزین حنیف اتمر، حمدالله محب است که رابطه‌ بسیار نزدیکی با رییس‌ جمهور دارد. پسر خوانده‌ای که ابتدا رییس دفتر او بود و در سال‌ اول حکومت، رییس‌ جمهور او را به امریکا فرستاد تا در روزهای سخت و مبادا کنارش باشد.

حنیف اتمر رفت. مشاور جنجالی و پر حاشیه‌ امنیت ملی ریاست جمهوری اسلامی. دست راست رییس‌ جمهور و هم‌سفر او در سفر‌های مهم. از واشنگتن تا تهران، همه جا مثل سایه کنار او. در بیشتر جنجال‌های داخلی او سپر بلای رییس ‌جمهور و فشارهای داخلی بود. معاون اول رییس‌ جمهور از او شکایت می‌کرد، وزیر خارجه‌ کشور برای حل مشکلات داخلی خواهان استعفای او بود، معاون ریاست اجرایی مشکلات حکومتی‌اش را به گردن دخالت‌های او انداخت، چند والی علت ضعف‌ها و جنگ‌ها را به او ارتباط ‌دادند، اتهام‌های ضعف امنیتی و استراتژی غلط جنگ در افغانستان به او ارتباط پیدا می‌کرد، او را بانی اختلافات بین اقوام و احزاب جهادی با حکومت نامیدند، وکلای ناراضی پارلمان او را به خیانت و عامل انفجار‌های کابل و سقوط ولایات متهم کردند و به صورت کلی او مهره‌ای میان رییس‌ جمهور و اختلافات داخلی افغانستان بود. اما در مسائل خارجی اوضاع شکل دیگری داشت، او به دیدار روس‌ها رفت و توانست پس از سال‌ها محافظه‌‌کاری روس‌ها از آن‌ها سلاح بگیرد، به ازبیکستان و ترکمنستان رفت و توانست راه ورود زمینی جنرال دوستم؛ معاون اول رییس‌ جمهور را به کشور در روزهای کشمکش با حکومت ببندد، با هند رابطه‌ خوبی برقرار کرد و همچنان با عربستان و امریکایی‌ها.
اتمر یکی از پیچیده‌‌ترین سیاست‌مداران سال‌های بعد از طالبان در افغانستان است. اتهام‌های مختلفی از جمله تمویل داعش تا سقوط افغانستان به پرت‌گاه جنگ تا انفجار دوم اسد و انفجار در مراسم دفن جنازه سالم‌ ایزد‌یار و کمین در برابر معاون اول رییس‌ جمهور به سوی او نشانه رفت، اما او به جای پاسخ سکوت کرد. شخصیتی کم‌حرف و از رسانه‌ها فراری.
رییس‌ جمهور هم در مقابل شدیدترین فشارها او را در سمتش نگه ‌داشت. اما متن استعفای او همه را شگفت‌زده کرد. متنی که نشان از شکاف بسیار عمیقی میان او و رییس‌ جمهور دارد. او مدعی شده که تقریباً با تمامی سیاست‌های ریاست جمهوری اختلاف نظر داشته. ریاست جمهوری نیز در متن تایید استعفای او حتا از کارکرد‌های او به صورت نمادین تشکر و سپاس‌گزاری نکرده. این ادبیات زرگری این شکاف را واضح‌تر نشان می‌دهد.
با توجه به زمزمه‌ استعفای وزیران دفاع و داخله و ریاست امنیت ملی، در صورت تحقق آن، به معنای پاکسازی وزارت‌های امنیتی از افراد نزدیک به او است. وزیر دفاع و داخله سابقه‌ همکاری را با حنیف اتمر در شورای امنیت دارند و همچنین با فشار و تایید او به وزارت گماشته شدند. آن‌طور که به نظر می‌رسد رییس‌ جمهور در قدم دوم در تلاش برای پاکسازی افراد او می‌باشد. البته در چند ماه گذشته رییس‌ جمهور برادرخوانده‌ دیگری را هم کنار گذاشت، اکلیل حکیمی وزیر مالیه‌ که در حکومت وحدت ملی با قدرتی که در اختیار داشت، باعث کنار رفتن چند وزیر در سکتور اقتصاد گردید. وزیران در دوره‌ او آنقدر فلج بودند که بدون تایید او توانایی خرید وسایل کوچک را نداشتند. اما رییس‌ جمهور او را کنار گذاشت.
جایگزین حنیف اتمر، حمدالله محب است که رابطه‌ بسیار نزدیکی با رییس‌ جمهور دارد. پسر خوانده‌ای که ابتدا رییس دفتر او بود و در سال‌ اول حکومت، رییس‌ جمهور او را به امریکا فرستاد تا در روزهای سخت و مبادا کنارش باشد.
این انتصاب نشان از یکه‌تازی اشرف غنی برای پیشبرد اهداف اوست. از حمدالله محب ۳۵ ساله که سابقه‌ وظیفه‌ امنیتی ندارد، انتظاری جز تایید و عملی ساختن حرف‌های رییس جمهور نیست. در واقع او به پست قدیمی‌اش در کمپاین انتخابات گذشته تیم رییس‌ جمهور باز می‌گردد.