دختران فقط از طریق آموزش می‌توانند معلم، داکتر، وکیل، امدادگر شوند و به جامعه افغانستان کمک کنند. اگر طا-لبان به راندن زنان و دختران ادامه دهند، به عنوان یک ملت زنده نخواهد ماند
گرسنگی و کمبود منابع مالی، ناامیدی‌ها را در مورد کاهش کمک‌ها تشدید کرده است. جامعه جهانی برای کمک به مردم افغانستان باید کمک مالی فراهم کند، در غیر این صورت این کشور با درد رنج و سختی تسلیم قحطی می‌شود.
فقدان کمک‌های مالی، برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) را مجبور به کاهش کمک‌های غذایی کرده است. افغان‌ها سطح چهار شدت گرسنگی (در مقیاس پنج) را تجربه می‌کنند. خانواده‌ها نمی‌دانند وعده غذایی بعدی‌شان از کجا می‌آید. روز را صرف جستجوی غذا می‌کنند. آن‌ها اکنون بیش از هر زمان دیگری به کمک‌های غذایی نیاز دارند، زیرا وضعیت در افغانستان بدتر می‌شود.
هسیائو وی لی رییس بخش برنامه جهانی غذا در افغانستان می‌گوید: « این کشور در معرض بالاترین خطر قحطی ربع قرن قرار دارد و کمک‌های غذایی برنامه جهانی غذا آخرین راه نجات میلیون‌ها افغان است».
برای کمک به افغانستان، برنامه جهانی غذا به ۸۰۰ میلیون دالر نیاز دارد تا حداقل نیمی از کمک‌ها را برای شش ماه آینده فراهم کند. جامعه بین‌المللی باید کمک کند تا سهمیه کامل تامین شود. از میان مشکلات زیادی که افغانستان دارد، حداقل می‌توانیم از قحطی جلوگیری کنیم. سازمان ملل هشدار داد که با بودجه فعلی، برنامه جهانی غذا از ۱۳ میلیون نفر در ماه اپریل، فقط از چهار میلیون نفر حمایت اساسی کند».
بحران گرسنگی در افغانستان در حالی است که ۲۰ میلیون نفر در تلاش برای یافتن غذا است. خشکسالی، درگیری و بی‌ثباتی افغانستان را در کمبود مواد غذایی فرو برده است.
کریس نیامندی از نهاد حمایت اطفال می‌گوید: «کودکان شب‌ها گرسنه به رختخواب می‌روند. میلیون‌ها نفر در معرض خطر سوء‌تغذیه شدید و سایر بیماری‌های تهدیدکننده قرار دارند. خانواده‌ها اقدامات ناامیدکننده‌ای را برای زنده ماندن انجام می‌دهند. فرزندان خود را به کار می‌فرستند یا تنها با نان خشک زنده می‌مانند.»
دریافت غذای حیاتی برای نوزادان افغان مانند خمیر ممپلی که می‌تواند نوزادان را از سوء‌تغذیه مرگبار نجات دهد، حیاتی است. همچنین باید یک برنامه جهانی تغذیه در مکاتب برای همه کودکان افغان وجود داشته باشد. تغذیه نوزادان و وعده‌های غذایی مکتب سلامت مردم را بهبود می‌بخشد.
حکومت طا-لبان باید به همه دختران افغان اجازه دهند تا به مکتب متوسطه بروند – حق اساسی برای تحصیل. دختران فقط از طریق آموزش می‌توانند معلم، داکتر، وکیل، امدادگر شوند و به جامعه افغانستان کمک کنند. اگر طا-لبان به راندن زنان و دختران ادامه دهند، به عنوان یک ملت زنده نخواهد ماند.
وقتی دختران بتوانند به مکتب بروند، می‌توانند به عنوان بخشی از طرح تغذیه برنامه جهانی غذا، جیره غذایی را به خانه بیاورند. این جیره به کل خانواده کمک می‌کند.
اولیور فرنچی رییس نهاد حمایت از اطفال در افغانستان می‌گوید: «افغانستان تنها کشوری در جهان است که دختران بالای صنف ششم از تحصیل منع است. با این حال، دختران برای آینده بهتر تلاش می‌کنند و آن‌ها می‌دانند که بهترین راه برای موفقیت مکتب است… ما از طالبان می‌خواهیم که اجازه دهند، دختران بدون هیچ تأخیری به مکتب بازگردند.»
هر یک از ما می‌توانیم با ارسال نامه به نمایندگان کانگرس از کمک‌های غذایی برای نجات افغانستان از قحطی حمایت کنیم. شما حتی می توانید برای برنامه جهانی غذا، سازمان حمایت از اطفال و دیگر موسسات خیریه که در افغانستان کار می‌کنند، کمک مالی جمع‌آوری کنید. صدای خود را در حمایت از همه دختران افغان بلند کنید تا به مکتب بازگردند.
مردم رنج‌دیده افغانستان به کمک ما نیاز دارند. ما باید با غذا پاسخ دهیم و به آن‌ها امید بدهیم.
