روند صلح؛ اجماع جمعی نباشد همه بازنده هستیم

این روزها روند مصالحه با گروه طالبان سرخط رسانه‌های کشور است. در کشورهای منطقه هم در مورد ختم جنگ و توافق با گروه طالبان رای زنی و صبحت می‌شود. اما در این میان حرف و دیدگاه خانواده شهدا مطرح نیست و نمی‌شود. اینکه خانواده شهدا در ارتباط به روند مصالحه با گروه طالبان چه موقفی دارند، اصلاً روشن نیست.
سیما سمر رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان به تازگی تاکید روی بازمانده‌گان قربانیان جنگ کرده و گفته در روند گفت‌وگو با طالبان باید با خانواده شهدا صحبت شود که آنها چه نظری دارند.
هر چند که در مورد روند گفت‌وگو با گروه طالبان به منظور پایان جنگ در کشور بد‏بینی زیاد وجود دارد و نمود یافته است. تلاش‌های اخیر برای مذاکره با طالبان برای خیلی‌ها مشکوک است. یک بد‏بینی این خواهد بود که ممکن است ایالات متحده امریکا بزرگترین حامی حکومت افغانستان کشور را ترک و این جغرافیا را به مخالفان مسلح دولت رها کند.
چند روز پیش رسانه‌ها به نقل از مقامات امریکایی نوشتند که دونالد ترامپ رییس جمهور این کشور گفته ۷ هزار نیروی امریکایی جنگ افغانستان را ترک خواهد کرد.
با انتشار این خبر نگرانی‌ها در مورد روند گفت‌وگو با طالبان بیتشر شد. شماری از نویسندگان در نوشته‌های شان در ارتباط به تصمیم رییس جمهور امریکا ابراز نگرانی کردند.
به باور نویسنده، نیاز است که در چگونه به توافق رسیدن با گروه طالبان به حرف و خواست خانواده شهدا توجه شود. در گام نخست حکومت وحدت ملی مسئولیت دارد که با خانواده شهدا دیالوگ کند.
در جنگ جاری که بسیار طول کشیده، مردم بیشتر قربانی داده است. سربازی که در خط مقدم جنگ شهید می‌شود ازجمع همین مردم است. گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد که آمار تلفات نیروهای امنیتی و دفاعی کشور بلند است.
همین اکنون در بخش‌های مختلف کشور جنگ با طالبان جریان دارد و بدون شک این نبرد تلفات و قربانی دارد. با این وجود بهتر است که در داخل کشور تمام نیروها در حوزه توافق به طالبان دیدگاه یک‌دست داشته باشند. با آنکه محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور در یک سال اخیر بسیار تکرار کرده است که در مورد گفت‌وگو با طالبان و تامین صلح در کشور اجماع شکل گرفته است. باید بگویم که واقعیت، این سخن رییس جمهور غنی را رد می‌کند.
چند دستگی و اختلاف نظر در افغانستان در ارتباط به چگونگی مذاکره با مخالفان مسلح دولت برای کابل پیامد خوب نخواهد داشت. طالبان تاکنون حاضر نشده است که رسماً با حکومت کابل دیالوگ نماید. برای طالبان حکومت افغانستان مشروعیت سیاسی و حقوقی ندارد.
اگر این اختلاف‌ها در کشور ادامه پیدا کند، طالبان بیشتر روحیه خواهند گرفت و درعین حال به اعتبار حکومت افغانستان و مردم آن آسیب خواهد زد. ایجاب می‌کند که هیچ گونه اختلاف در روند مذاکره با طالبان در کشور وجود نداشته باشد و افکار عمومی کشور از موقف حکومت در این روند دفاع و حمایت کنند.
متاسفانه در حال حاضر حکومت افغانستان موقف روشنی در پروسه صلح با طالبان ندارد. از نظر احزاب و نیروهای سیاسی حکومت در این روند فراوان مشکوک است و اشرف غنی تصمیم دارد برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده از بحث مصالحه با طالبان استفاده سیاسی و انتخاباتی کند.
محمد حنیف اتمر مشاور پیشین شورای امنیت و از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری به رییس جمهور غنی هشدار داده که حق ندارد از روند صلح استفاده انتخاباتی و سیاسی کند. رییس جمهور غنی در نشست ژنو، پلان صلح حکومت کابل را اعلام کرد و گفت برای پایان جنگ در کشور به پنج سال زمان نیاز است.
اشرف غنی از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری است و گفته داخل گود انتخابات می‌شوم تا پروژه‌های ناتمام را تمام کنم.
اکنون یک کشمکش این است که کدام آدرس به نمایندگی از افغانستان با طالبان گفت‌وگو کند. رهبری حکومت وحدت ملی مدعی است که احزاب سیاسی نمی‌تواند با طالبان تماس بگیرد. حکومت تاکید دارد که قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان این اجازه را به احزاب سیاسی نمی‌دهد.
برعکس احزاب سیاسی اصرار دارد که حکومت نمی‌تواند از آدرس کابل با طالبان رای زنی نماید.
در وصف تمام اینها ضرورت است که حرف و حدیث حکومت و دیگر نیرو ها در باره صلح و جنگ جاری یکسان و یک دست باشد. در این مسئله شکی وجود ندارد که نیاز اساسی کشور صلح است اما، روی چگونه به توافق رسیدن با طالبان لازم است که در کشور یک هماهنگی وجود داشته باشد.
اختر سهیل- خبرگزاری دید