نیاز اسدالله استاد دانشگاه مالایا، در سال ۲۰۲۱ پس از آن در نشریه The Conversation پس از تسلط طا-لبان نوشت: «اندونیزیا می‌تواند به عنوان یک الگوی مهم برای طا-لبان عمل کند؛ اینکه چگونه ملل مسلمان و سازمان‌های مذهبی می‌توانند نقش مهمی در گسترش آموزش دختران ایفا کنند
سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
یک هیئت طا-لبان بی سر و صدا در ماه جولای از اندونیزیا پرجمعیت ترین کشور مسلمان جهان دیدن کرد. تقریباً دو سال پس از به دست گرفتن قدرت، این سفر تلاش دیگری بود از سوی حاکمان کابل برای به بدست آوردن هر نوع رسمیت خارجی رژیم شان. یکی از مکان‌هایی که هیئت طا-لبان به طور حتم از آن بازدید نکرد، مرکز آموزش پناهندگان Cisarua در خارج از جاکارتا پایتخت اندونیزیا بود.
در آنجا آن‌ها ممکن بود ببینند که چرا بقیه جهان از طا-لبان دوری می‌کنند. این مرکز در حال آموزش به دختران افغانستانی است که از کشور خود فرار کرده‌اند. در اینجا، زنان می‌توانند یک رییس باشند. خاطره امیری مدیر این مرکز به الجزیره گفت: آن‌ها می‌توانند معلم باشند، می‌توانند دانش‌آموز باشند… آن‌ها قوی هستند.
به عبارت دیگر، با دختران افغانستان برابر با پسران رفتار می‌شود. خود اندونیزیا – بر خلاف طا-لبان – چنان بر آموزش دختران تأکید دارد که تعداد آن‌ها از پسران در سطح متوسطه بیشتر است. نیاز اسدالله استاد دانشگاه مالایا، در سال ۲۰۲۱ پس از آن در نشریه The Conversation پس از تسلط طا-لبان نوشت: «اندونیزیا می‌تواند به عنوان یک الگوی مهم برای طا-لبان عمل کند؛ اینکه چگونه ملل مسلمان و سازمان‌های مذهبی می‌توانند نقش مهمی در گسترش آموزش دختران ایفا کنند.
اکثر کشورهای مسلمان، آموزش دختران را برای جامعه خود ضروری می‌دانند. آمنه محمد معاون دبیرکل سازمان ملل که خود مسلمان است، می‌گوید: هر بار که به یکی از این کشورهای مسلمان رفتم، آن‌ها این واقعیت را تقویت کردند که اسلام زنان را از تحصیل یا کار در محل کار منع نکرده است. او افزود که اسلام «یک دین زنده» است و بر چگونگی انتقال «طالبان از قرن سیزدهم به قرن بیست و یکم» جهان تأثیر می‌گذارد.
به رسمیت شناسی رسمی از سوی اندونیزیا کلید جستجوی دوستان برای طا-لبان در جهان اسلام است. با این حال، رهبران اندونیزیا اصرار دارند که طا-لبان به ممنوعیت تحصیل دختران از صنف ششم و همچنین ممنوعیت کار زنان در بسیاری از مشاغل دولتی یا آژانس‌های بشردوستانه پایان دهد. یحیی چولیل ستاقوف، رییس انجمن بزرگ مسلمانان نهضت‌العلما، سال گذشته به بنارنیوز گفت: «امروز، ما می‌توانیم [در اندونیزیا] کارهای بیشتری انجام دهیم، زیرا زنانی داریم که سرآمد هستند».
سازمان ملل متحد افغانستان تحت سلطه طا-لبان را به عنوان سرکوب‌گرترین کشور جهان در زمینه حقوق زنان می‌داند. با این حال، طا-لبان به دنبال تقویت اقتصاد ویران شده خود و حفظ مشروعیت در داخل و خارج از کشور هستند.
اندرو واتکینز کارشناس امور افغانستان در انستیتوت صلح ایالات متحده، می‌نویسد که رهبران این رژیم «به آنچه جامعه بین‌المللی فکر می‌کند توجه دقیق دارند.» او می‌افزاید که سطح جزییات آن‌ها در مورد سیاست‌ها در قبال زنان نشان می‌دهد که این رژیم مجبور است اقدامات خود را برای مردم افغانستان و جهان توضیح دهد و از آن دفاع کند.
سفر هیئت طا-لبان به اندونیزیا فرصتی برای جلب دیدگاه – اما شاید گوش دادن به یک کشور مسلمان دیگر بود.
