کشتار در کابل

با توجه به وخامت اوضاع امنیتی، فقط دختران افغان نیستند که روی میز قصاب نشسته‌اند. حضور رو به رشد داعش خراسان به این معنی است که ما دیگر نمی‌توانیم از راحتی قصرها و روزهای خوب لذت ببریم

توجیه کردن و دفاع از کارنامه طا-لبان کار بسیار سختی است، زیرا یک سال پس از بیرون رانده شدن نیروهای امریکایی دیپلماسی جهان در برابر شجاعت طا-لبان کرام سر تسلیم فرود آورده و پیام روی دیوارهای افغانستان همچنان با خون مردم نوشته می‌شود. این‌که یک بمب‌گذار انتحاری به طرز وحشتناکی یک نهاد آموزشی را برای تبدیل شدن به تیتر اخبار در کابل انتخاب می‌کند، جز نهایت بدبختی ما، هیچ چیز غیرعادی نبود.
حضور در محله هزاره‌‌ها و جرئت کردن برای حاضر شدن در امتحان، قربانیان (عمدتاً دختران) فقط می‌توانند خود را مقصر این فاجعه بدانند؛ دست‌کم در ذهن کسانی که مسئول حفاظت از آن‌ها هستند. تردید سخنگوی پولیس [طا-لبان] حتی در تعیین این‌که چه کسی عامل این جنایت بوده است، حاکی از سرسختی ابرشرور است. طا-لبان با امتناع از اعتراف به حضور ایمن الظواهری رهبر القاعده در حیات خلوت شان دلیل محکمی برای احتیاط مطرح کردند. رهبران فعلی این کشور جنگ‌زده نه تنها به این تعهد خود که نگذارند تروریست‌ها از وطن شان استفاده کنند پشت کرده، بلکه خیلی راحت چشمان خود را به روی منظره‌های خشونت‌آمیز بسته‌اند.
سریال حملات به مکتب‌ها، مسجد‌ها و اماکن عمومی با انگیزه خاص به اهداف شیعه-هزاره، به درستی به عنوان «یادآوری شرم‌آور ناتوانی (آن‌ها) و شکست مطلق» مورد انتقاد قرار گرفته است. با توجه به امتناع طا-لبان از عقب‌نشینی مخالفت شدیدشان با گشایش مکتب‌های متوسطه دختران، حق آموزش مدت‌هاست نقطه عطف است. ناشنوا ماندن در مقابل درخواست‌های هم‌کیشان ارشد و هیاهوی جامعه بین‌المللی، سرکوب زنان، آزادی، امنیت و دورنمای آینده‌شان همچنان در دستور کار قرار دارد. کشوری که در حال حاضر با چندین بحران بشری دست و پنجه نرم می‌کند، بسته ماندن دروازه‌های فرصت به روی حداقل نیم جمعیت، به طور حتم منجر به فقر و انزوای بیشتر خواهد شد.
اما با توجه به وخامت اوضاع امنیتی، فقط دختران افغان نیستند که روی میز قصاب نشسته‌اند. حضور رو به رشد داعش خراسان به این معنی است که ما دیگر نمی‌توانیم از راحتی قصرها و روزهای خوب لذت ببریم. همانطور که نخست‌وزیر شهباز شریف قبلاً تأکید کرده بود، «تقویت همکاری جهانی در برابر تغییر منشأ تهدید تروریزم» تنها راه نجات است.