سید میرآقا حقجو درگذشت
سید میرآقا حقجو، یکی از نخبه‌گان فکری و چهره‌های مطرح فرهنگی کشور، رخ در نقاب خاک کشید و آسمانی شد. حقجو، یکی از چهره‌های مطرح و خوش‌نام افغانستان بود که در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، خدمات ارزنده و فراوانی انجام داد.
وی از جمله انقلابیون هدفمند بود که از آوان جهاد و مقاومت مردم افغانستان در برابر ظلم و انحراف، مبارزات پی‌گیر و تلاش‌های ارزنده‌ای داشت.
اینک که او نیست در میان ما و ره به سوی خانه ابدی خویش برده است، اما نامش را همه به نیکویی می‌برند…
روانش آسوده باد…
زندگینامه مختصر مرحوم استاد سید میرآقا حقجو
سید میرآقا حقجو، یکتن از انقلابیون پیشگام انقلاب اسلامی افغانستان، معلمی متعهد، روشنفکری آگاه، دانشمندی متفکر و اندیشمندی نستوه بود که عمر پربارش را در تبیین اندیشه‌های ناب انقلابی سپری کرد. سید ميرآقا حقجو، در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در منطقه«چنداول» کابل دیده به جهان گشود.
وی علاوه بر دروس دینی در رشته‌های جیولوژی معدن، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، در دانشگاه‌های کابل و تهران ادامه تحصیل داد، حقجو در سال ۱۳۴۷ خورشیدی همراه با شهید احمد فرید مقداد(رستمی) که از پیشکسوتان مبارزات اسلامی در جنبش روشنفکری افغانستان به شمار می‌رود، مشعل مبارزات اسلامی را از لیسه غازی در کابل به صورت علنی علیه جریانات مختلف کمونیستی که تمامی فضای مکاتب و دانشگاه‌های افغانستان را از لحاظ فکری در آن زمان اشغال نموده بودند، برافروختند. درهمین سال، با جریان«پیمان ملی» که از سال ۱۳۴۵ خورشیدی به بعد توسط رفقا و هم‌پیمانان شهید علامه سید اسماعیل بلخی به صورت مخفی تشکیل گردیده بود، مانند: شهید میرعلی احمد ضیا، مرحوم سید میر علی گوهر غوربندی، استاد سید اسدالله نکته‌دان، مرحوم سید اسماعیل سروری لولنجی، مرحوم عبدالطیف سرباز، مرحوم میراجان سحیقی، شهید میرحسین رضوانی غزنوی… ارتباط حاصل نمود. بعد از آن در سال ۱۳۴۸ با«نهضت جوانان مسلمان» که در همان سال از دانشگاه کابل ظهور نموده و آغازگر مبارزات اسلامی به صورت علنی در سراسر افغانستان بود، هماهنگ گردی. حقجو بعد از آن، پاسداران انقلابی افغانستان( پ.ا.ا ) را با جمعی از جوانان تحصیلکرده تشیع افغانستان به صورت نیمه‌علنی پی‌ریزی نمودند. در سال ۱۳۵۲ جهت براندازی نظام داود خان که در آن زمان آلت دست کمونیست‌ها قرار گرفته بود، در تشکیلات مخفی به نام «حزب توحید» همکاری نمود. در نیمه اول سال ۱۳۵۸ بعد از قیام چنداول و بالا حصار کابل که از فعالین این قیام‌ها به شمار می‌رفت، جهت استمرار مبارزات اسلامی به جمهوری اسلامی ایران مهاجرت نمود و با جمعی از همفکرانش جهاد فرهنگی و نظامی تحت عنوان«اسلام مکتب توحید(امت)» در مبارزات اسلامی برای آزادی افغانستان از اشغال شوروی ادامه داد. وی در مکتب توحید که به صورت شورایی اداره می‌شد، بین سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۶ مسوولیت‌های هماهنگی نیروهای داخل با خارج افغانستان، مسوول روابط عمومی و بعداً مسوولیت دفتر مرکزی را به عهده داشت. وی از سال ۱۳۶۳ به بعد با احزاب جهادی مقیم پیشاور پاکستان، بخصوص با جمعیت اسلامی افغانستان روابط برقرار نمود. در سال ۱۳۶۷ در پیشاور با عده‌ای از شخصیت‌های شیعی افغانستان، مانند: جناب قاضی محمد صفا کریمی ، مرحوم حجت‌الاسلام سید موسی رضوی مالستانی، حسن کریمی… با همکاری شهید پروفیسور برهان‌الدین ربانی، رهبر فقید جمعیت اسلامی افغانستان، مجلس اعلای شیعیان افغانستان را که بعداً بنا بر مصالحی به نام«اداره هماهنگی جمعیت اسلامی افغانستان» نامگذاری گردید، پی‌ریزی نمودند که در این اداره، موصوف بحیث معاون علمی و جهادی مشغول فعالیت و تنظیم امور جهادی بودند.
در سال ۱۳۶۹ در تهران با جمعی از شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی، مانند: شهید عبدالعلی دانشیار، استاد سید اسدالله نکته‌دان، محمد رحیم افضلی، جناب عبدالحی خراسانی… دفتر«تحقیقات انقلاب اسلامی افغانستان » را ایجاد نمودند. وی یکی از اساتید دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل نیز بود.
آقای حقجو، بعد از تشکیل دولت موقت در افغانستان، در پست‌های متعددی از جمله مستشار سفارت کبرای افغانستان در ایران، دیپلمات ارشد وزارت خارجه در کشورهای قزاقستان و عراق، ایفای وظیفه نمود.
بخشی از تالیفات و آثار علمی میرآقا حقجو:
１. افغانستان و مداخلات خارجی ۲. سیری در جریانات سیاسی افغانستان ۳. تجوید استدلالی قرآن ۴. مقالات متعدد تحقیقی در مجلات و نشریات داخل و خارج کشور.
مرحوم حقجو بعد از عمری تلاش و مبارزه، صبح دیروز( پنجشنبه، ۲۸ دلو) در شهر بغداد به علت سکته قلبی دارفانی را وداع گفت. روحش شاد و یادش گرامی باد
