سناریوی کشتار روهینگیایی‌ها را کی می‌نویسد؟
به راستی سناریوی کشتار روهینگیایی‌ها را کی نوشته و در حال حاضر هم چه کسانی می‌نویسند؟ آیا «آشین ویراتو» رهبر بودائیان میانمار که این روزها لقب «قصاب میانمار» را به خود اختصاص داده، یا ارتش بودایی میانمار که همکار و همصدا با «آشین ویراتو» شده، «راخین» را به خاکستر مبدل کرده‌اند… و یا «ارتش رستگاری روهینگیای آراکان» (آرسا) به سرکردگی«عطاالله ابوعمار جونونی» که یک روهینگیایی متولد پاکستان و بزرگ‌شده عربستان سعودی است؟
شکی نیست که تعصب و روحیه فاشیستی شدید «آشین ویراتو» رهبر مذهبی – بودایی میانمار و در مجموع، اسلام‌هراسی حکومت و ارتش بودایی این کشور، در کشتار روهینگیایی‌ها دخالت مستقیم داشته است؛ تا جایی که خانم«آنگ سان سو چی» را بر آن داشت، تا این جنایت عظیم بشری را صِرف «تصاویر خبری جعلی زیادی» خوانده که «در حال گردش و انتشار است» و همچنان این فاجعه را این‌گونه توجیه کرده است که «نوک قله کوه عظیمی از اطلاعات نادرستی است که برای ایجاد مشکلات زیاد بین گروه‌های مختلف و با هدف تقویت منافع تروریست‌ها ایجاد شده‌اند.» با وجود این، نقش کشورهای خارجی از جمله بریتانیا را در پاشیدن نخستین بذر نفاق در میان بودائیان و مسلمانان میانمار نمی‌توان نادیده گرفت. از سوی دیگر، نقش «آرسا» یا ارتش رستگاری روهینگیای آراکان یا راخین، به سرکردگی «جونونی» در تشدید منازعات کنونی که منجر به کشتار وحشتناک توده عظیمی از روهینگیایی‌های مظلوم شد، نیز کم‌رنگ نیست؛ چنانکه در برخی از گزارش‌های بین‌المللی آمده است که جونونی و دیگر شبه‌نظامیان روهینگیایی، دوره‌های آموزشی خود را در افغانستان و پاکستان گذرانده و امکانات مالی شان را از طریق روهینگیایی‌های مهاجر و بذل و بخشش‌های عربستان سعودی و برخی از کشورهای خاورمیانه تامین می‌کنند.
این گروه در سال ۲۰۱۶ حملات شدیدی علیه برخی از ایستگاه‌های پولیس در میانمار انجام داد که با پاسخ شدید نیروهای دولتی مواجه شد و بر اثر این حملات ناسنجیده، روستاهای روهینگیایی‌ها مورد هجوم خشمناک ارتش میانمار قرار گرفت که نتیجه آن، قتل عام و به آتش کشیده شدن خانه‌ها و آواره شدن بیش از ۸۰ هزار نفر و تجاوزهای گروهی جنسی بر زنان روهینگیایی بود. براساس آمارهای اعلام‌شده از سوی سازمان ملل از ۳ سنبله سال جاری تاکنون، بیش از شش هزار مسلمان روهینگیایی کشته و بیش از هشت هزارتن دیگر زخمی شده و ده‌ها روستا نیز به آتش کشیده شده است.
اگر تمایلات ریاض به محدوده عظیم نفتی آراکان یا راخین در میانمار درست باشد، وابستگی ارتش رستگاری روهینگیایی‌های آراکان از نظر تفکرات مذهبی و تامینات مالی به عربستان سعودی، نیز توجیه‌پذیر خواهد بود؛ چنانکه عربستان یکی از کشورهایی است که به تعداد زیادی از آواره‌گان روهینگیایی پناه داده است. براساس برخی از تحلیل‌ها، دلایل پناه دادن عربستان به این مهاجران از سه زاویه قابل تامل است:
نخست اینکه از نظر سیاسی پناه دادن به مسلمانان روهینگیایی به عنوان یک کشور مدعی «ام‌القرا»ی جهان اسلام، به وجهه اسلامی این کشور می‌افزاید.
دوم، ازنظر اقتصادی: بهره‌کشی اقتصادی از کارگران مظلوم میانماری مطمح نظر آنان است که در مشاغل بسیار پایین، با مزد بسیار اندک و ناچیز، از آنان بهره‌برداری می‌کنند.
سوم، استفاده مذهبی از مسلمانان مظلوم روهینگیایی: که بدین‌وسیله زمینه پخش و نشر افکار سلفی، تندروی و تروریزم اسلامی را در میان مهاجران فراهم نموده و از وجود آنان بهره‌برداری چندجانبه کنند.
این در حالی است که حدود ۲۵۰ هزار تن روهینگیایی، از سال ۲۰۰۹ بدین‌سو، در محله‌های فقیرنشین مکه با تمیزکردن خیابان‌ها و فروش سبزیجات، به سختی زندگی می‌کنند و ریاض با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های نفتی میانمار که عمدتاً در داخل ولایت راخین واقع شده، در فکر تسلط بر منابع زیرزمینی و ترانزیت مواد نفتی از طریق راخین به دیگر کشورها بوده است. حتا برخی رسانه‌ها مدعی‌اند که «محمد بن سلمان ولیعهد آل سعود در راستای چشم‌انداز برنامه توسعه ۲۰۳۰ عربستان قصد دارد منطقه راخین را که گذرگاه منابع و ثروت‌های زیرزمینی مانند نفت است به منطقه عاری از انسان تبدیل کند.»
همچنان، یک عضو اتاق تجارت بین المللی آمریکا گفته است که: «آل سعود قصد دارد روهینگیا را به عربستان ملحق کند تا از این طریق، بحران اقتصادی خود را با تصرف و حاکمیت بر اراضی مسلمانان راخین حل نماید.»
اینجاست که سکوت مرگبار بسیاری از کشورهای عربی منطقه از جمله عربستان که در این سرمایه‌گذاری‌ها سهیم‌اند، معنای روشن‌تری پیدا می‌‌کند و دست‌های ناپیدای سناریونویسان کشتار مسلمانان روهینگیایی، به خوبی آشکار می‌گردد و اکنون دنیا می‌داند که در این قضیه، از «آشین ویراتو»ی قصاب گرفته تا «عطاءالله جوجونی» و سران کشورهای عربی خاورمیانه و همچنان خانم «آنگ سان سو چیِ» مزور و چهره مرموزی که با یک دست جایزه صلح نوبل را گرفته و با دست دیگر، دستان خون‌آلود ارتش میانمار را می‌فشارد و با شعار صلح‌خواهانه، دهان به دروغ می‌آلاید، شریک و مسئول تمامی جنایات واقع شده در راخینِ مظلوم هستند.
داکتر فضایلی- خبرگزاری دید
