اعضای شورای ولایتی شام گذشته با رییس‌جمهور غنی دیدار کرده و روی اوضاع امنیتی کشور و به خصوص کابل، بحث و گفت‌وگو کردند. در این دیدار اعضای شورای ولایتی با پیشنهاد کردن طرحی از رییس‌جمهور خواستند تا برای امنیت کابل تلاش کنند.
در طرحی که اعضای شورای ولایتی به رییس‌جمهور ارایه کرده‌اند، آمده است که لباس پولیس کابل باید تغییر کند تا از ولایت‌های دیگر فرق شود. افرادی که از ولایت دیگر به کابل می‌آیند، باید سلاح‌های‌شان را در دروازه‌های کابل تسلیم کنند تا از وقوع حوادث بیش‌تر در پایتخت جلوگیری شود.
در ادامه آمده است که اعضای شورای ولایتی کابل از رییس‌جمهور خواسته‌اند تا هرچه زودتر نامزد وزیران جدید را به شورای ملی معرفی کند. آنان مدعی‌اند که اداره کردن وزارت‌‌خانه‌ها توسط سرپرستان باعث ناامنی بیش‌تر در کشور می‌شود.
عبدالرحمان هاشمی، رییس شورای ولایتی کابل در این دیدار گفته است: با آمدن شهروندان ولایات دیگر و مهاجران به کابل، ضمن افزایش تراکم نفوس در این شهر، حوادث جنایی نیز افزایش یافته و حکومت باید برای تامین امنیت شهر کابل توجه جدی مبذول دارد.
در همین حال، مریم حسینی، یکی از اعضای شورای ولایتی کابل می‌گوید:” تغییر یونیفورم پولیس باعث جلوگیری صد در صد حوادث شده نمی‌تواند، ولی ممکن است از خیلی موارد جلوگیری کند، زیرا وقتی یونیفورم پولیس در تمام ولایتها یکسان باشد، مخالفان می‌تواند با استفاده از یونیفورم پولیس وارد کابل شده و ناامنی ایجاد کند.”
اما بعضی از باشنده‌های کابل نظر مخالف با این طرح دارند.
مبارک جعفری در کابل زندگی می‌کند، او می‌گوید: این دلیل نمی‌شود که افراد از ولایات دیگر وارد کابل می‌شود و کابل را ناامن می‌کند. اینجا پایتخت است، مردم کشور نصف کار و بارشان در کابل است. پایتخت گارنیزیون دارد، امنیت ملی دارد، اردو دارد و پولیس نظم عامه دارد که باید جلوی ناامنی‌ها را بگیرد. این‌که می‌گویند افراد دیگر از ولایتها می‌آیند و باعث ناامنی کابل می‌شوند، بسیار مسخره است.”
او در ادامه گفت که پولیس افغانستان در فساد غرق است و تغییر دادن یونیفورم هیچ تغییر در امنیت کابل آورده نمی‌تواند. اگر دولت بخواهد امنیت افغانستان و به خصوص کابل را تامین کند، باید فساد را ریشه‌کن کند.
انذرگل باشنده‌ی اصلی ولایت ننگرهار است و به دلیل ناامنی در این ولایت، فعلاً در کابل و در کمپ بگرامی زندگی می‌کند. او می‌گوید:” من و خانواده‌ام به دلیل ناامنی تمام زندگی‌مان را در ننگرهار رها کرده و فعلاً در کابل زندگی می‌کنیم. زندگی‌مان در کابل چنان بد است که نان شب و روز خود را به سختی می‌توانیم پیدا کنیم. در کمپ هم که زندگی کنیم، مردم از اطراف این کمپ همیشه برای ما مزاحمت ایجاد می‌کند. همین چند شب پیش، دزدان مسلح به این کمپ حمله کردند، با باشنده‌های کمپ درگیر شدند و دو تن از باشنده‌های کمپ ما زخمی شدند.”
انذرگل افزود:” ما از ناامنی فرار کردیم، پس هیچ وقت دست به ناامن کردن کابل نمی‌زنیم، اگر ما را از کابل بیرون کنند، دیگر جایی برای رفتن نداریم. برخی‌ها می‌گویند که بی‌جا شده‌های ولایات دیگر در ناامنی کابل دست دارد، برای من قابل قبول نیست. شاید افرادی باشد که به هدف ناامن کردن کابل بیایند ولی آنها جز بی‌جا شده‌ها نیستند.”
این ادعا از سوی شورای ولایتی در حالی مطرح می‌شود که قبل از این مقامات افغانستان همواره ادعا می‌کردند که کشور‌های همسایه با فرستادن تروریست در ناامن‌کردن کابل دست دارد و سال گذشته نیز، پس از آن‌که ایالت سرحدی پاکستان ناامن شد، افراد از آن‌سوی مرز وارد ولایات شرقی کشور شدند که بعداً مردم محل ادعا کردند که این افراد مسلح هستند و باعث ایجاد ناامنی در این ولایتها می‌شوند.
فاطمه فیضی ـ خبرگزاری دید
