چرا افغانستان ناامن‌ترین کشور جهان است؟
در جمله‌ای، می‌توان گفت که اگر امریکا صادقانه می‌خواهد امنیت در افغانستان تأمین گردد، روند صلح را تسهیل و بگذارد که افغان‌ها خود تصمیم گیرنده سرنوشت خود باشند.
در بحبوحه چالش‌ها و مشکلات در افغانستان،این کشور از سوی یک نهاد پژوهشی و نظر سنجی امریکایی در سال ۲۰۱۸ میلادی عنوان ناامن‌ترین کشور جهان را از آن خود کرد. نهاد گالوپ گزارش تازه خود را در این خصوص امروز پنجشنبه (۱۶عقرب) منتشر کرده است.
در تهیۀ این گزارش از حدود ۱۰۰۰ نفر در هر کشور در مورد میزان اعتماد شان نسبت به نیروهای پولیس، احساس امنیت شبانه و این که آیا در ۱۲ ماه گذشته مورد حمله و یا سرقت قرار گرفته‌اند یا نه، پرسیده شده است.
براساس جواب به این سوال‌ها، افغانستان تنها ۳۸ امتیاز دارد و در پایین‌ترین جایگاه، پس از ونزوئلا قرار گرفته است. نهاد گالوپ در جزئیات این آمار نوشته است که تنها ۱۳ درصد مصاحبه‌شوندگان در افغانستان گفته‌اند که از امنیت شبانۀ خود مطمئن هستند و تنها ۲۲ درصد گفته‌اند که به نیروهای پولیس اعتماد دارند.
با آن که افغانستان از چهار دهه بدین‌سو با جنگ و چالش‌های امنیتی همراه بود، اما اصل قضیه از آنجایی شروع شد که امریکا حدود ۱۹ سال قبل به بهانه سرکوب طالبان که رابطه نزدیک با القاعده داشتند و آن زمان افغانستان در کنترول آن‌ها بود، حمله نظامی آغاز کند که در نتیجه رژیم طالبان سقوط کرد و حکومت موقت و پس از آن نظام جدید روی کار آمد.
سرکوب شدن طالبان دیری نپایید، این گروه دوباره در برون‌مرز‌های افغانستان احیا شد و آنان یکبار دیگر بر بخش‌هایی از ولایت‌ها و ولسوالی‌ها حاکم شدند. حملات ادامه یافت، هزاران تن از نیروهای امنیتی در سنگرهای داغ نبرد کشته شدند و صدها هزار فرد ملکی نیز در نتیجه حملات هوایی نیروهای خارجی و داخلی و نیز جنایت‌های طالبان جان خود را از دست دادند و یا زخمی شدند.
با آن که در این مدت حوادث و جنایت‌های بی‌شماری به وقوع پیوست، اما در آغازین روزهای حکومت وحدت ملی، افغانستان با امریکا پیمان امنیتی امضا کرد تا مگر در سایه حضور نظامی امریکا در افغانستان، امنیت بهبود و گروه‌های تروریستی نابود شود، اما این روند، برعکس جلوه کرد و گروه‌های تروریستی ساحه قلمرو خود را گسترش دادند.
در همین حال، امروز افغانستان نا امن‌ترین کشور جهان است، امروز این کشور فقیرترین کشور جهان است، امروز گراف بالایی از نفوس افغانستان در مهاجرت به‌سر می‌برند، امروز کسی نمی‌تواند برای بازگشت به خانه‌اش اطمینان داشته باشد.
از آنجایی که کمتر از یک ماه پس از وقوع حملات یازدهم سپتمبر نیروهای ایتلاف تحت رهبری امریکا در هفتم اکتبر پایگاه‌های طالبان والقاعده را درافغانستان بمباران و آنان را تار و مار کرد، چگونه است که در ۱۸ سال نتوانسته‌اند گوشه‌ای از مشکلات امنیتی افغانستان را حل کنند. این خود نشان می‌دهد که امریکا در قبال تعهداتش در مورد افغانستان صادق نیست.
به درازا کشیده شدن جنگ در افغانستان در واقع مشروعیت به گروهی است که دست شان در خون هزاران بیگناه آغشته می‌باشد و حتی در مذاکرات صلحی که بین امریکا و طالبان برگزار گردید، مشروعیت بیشتری با درج «امارت اسلامی» به طالبان داده بودند که پس از واکنش‌های تند افغان‌ها و در پی حمله انتحاری در ساحه شش‌درک کابل مذاکرات لغو شد.
در جمله‌ای، می‌توان گفت که اگر امریکا صادقانه می‌خواهد امنیت در افغانستان تأمین گردد، روند صلح را تسهیل و بگذارد که افغان‌ها خود تصمیم گیرنده سرنوشت خود باشند. از سویی هم با آن که بحث رقابت‌های جهانی و منطقه‌ای محور جنگ و خشونت‌ها در افغانستان پنداشته می‌شود، بدون تردید می‌توان گفت که افغانستان نا امن، جهان را ناامن خواهد کرد که امریکا نیز مستثنی از این قضیه نخواهد بود.
